تاثیر تیمارهای خشکی، کوددهی، زخم و خمش بر میزان و ترکیب لیگنین نهال های اکالیپتوس (Eucalyptus camaldulensis)

در این پژوهش، تاثیر تیمارهای خشکی، کوددهی، زخم و خمش بر میزان و ترکیب لیگنین نهال های دوساله اکالیپتوس (Eucalyptus camaldulensis) موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد چوب پس از اعمال تیمار خشکی در مقایسه با سایر تیمارها، بیشترین غلظت لیگنین و واحدهای گواییاسیل (G) و کمترین مقدار واحدهای هیدروکسی فنل (H) و سیرینجیل (S) و همچنین کمترین نسبت S/G را دارد. برعکس، کمترین غلظت لیگنین و واحدهای G و بیشترین مقدار واحدهای S و بیشترین نسبت S/G در تیمار کوددهی دیده شد. در این تیمار، واحدهای H افزایش نشان دادند. در تیمار زخم در مقایسه با تیمار شاهد، غلظت لیگنین تغییر محسوسی نداشت و تنها به میزان ناچیزی کاهش یافت. با این حال براثر این تیمار، واحدهای G افزایش چشمگیری داشته و واحدهای H و S و نسبت S/G کاهش یافتند. مهم ترین تغییر شیمیایی دیده شده در تیمار خمش، افزایش شدید واحدهای H، کاهش لیگنین گواییاسیل و سیرینجیل و افزایش نسبت S/G بود. درمجموع، می توان نتیجه گرفت که شیمی بافت چوبی به گونه ای تغییر می یابد که به گیاه بهترین امکان مقابله با تنش های محیطی را بدهد. لیگنین گواییاسیل نقش حفاظتی بیشتری داشته و افزایش لیگنین H با افزایش سرعت رشد و یا افزایش انعطاف پذیری ساقه مرتبط است.