ارزیابی تولید پلی بوتیلن ترفتالات از دی متیل ترفتالات

در این مقاله تولید پلی بوتیلن ترفتالات (PBT) از دی متیل ترفتالات (DMT) مورد مطالعه وبررسی قرارگرفته است.
PBTرا میتوان از ترکیب 1و4 بوتان دی ال (BDO) با DMT ویا ترفتالیک اسید (TPA) تهیه کرد ولی بطور تجاری PBT را از DMT تولید می کنند زیرا اگر از DMT استفاده گردد میزان تشکیل ناخالصی ها ومحصولات فرعی نسبت به زمانی که از TPAاستفاده گردد کمتر است.
BDOوDMT تحت واکنش های ترنس استریفیکاسیون وپلیمریزاسیون به PBT تبدیل می شوند. محصولات فرعی این فرایندها تتراهیدروفوران، 1و4 بوتان دی ال ومتانول هستند.
به علت دارا بودن خواصی مثل چقرمگی و مقاومت دمایی بالا وخواص دی الکتریک واستحکام خوب، مقاومت سایشی مناسب، PBT در صنایع مختلفی نظیرصنایع اتومبیل سازی، صنایع الکتریکی و الکترونیکی وصنایع خانگی کاربرد فراوان دارد.
این ماده را می توان با افزودنی هایی مانند الیاف شیشه وتاخیر دهنده های اشتعال به ماده مقاومتری در برابر حرارت و الکتریسیته تبدیل کرد و اصطلاحا به آن پلی بوتیلن ترفتالات تقویت شده می گویند که باتوجه به میزان سمیت ناچیز آن در گستره وسیعی از صنعت قابل استفاده است.
دراین رابطه مطالعاتی در بخش مهندسی شیمی دانشگاه اصفهان انجام گرفته است. در این تحقیق چهار روش تولید، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته و نشان داده شده است که این روش ها در اصول یکسان و تنها تفاوت هایی جزئی دارند. همچنین در آن تحقیق، محاسبات اقتصادی وتخمین هزینه نهایی تولید مربوط به هرکدام نیز بررسی شده است و در نهایت جدیدترین روش تولید PBT وتخمین هزینه های آن در سال 2002 ارائه گردیده است [1]. با توجه به مطالعات وبررسی های انجام شده مشخص شده است که افزودن موادی نظیر اتیلن کربنات (ETC)، ترکیبات آروماتیک اسید سولفونیک وکاهش زمان اقامت مواد در راکتورهای ترنس استریفیکاسیون با استفاده از کاتالیست های مناسب و نیز با به کار بردن نسبت های مولی خاص از BDO بهDMT می توان محصول اصلی بیشترو با کیفیت بالاتر تولید نمود.