بررسی ارتباط بین رهبری اخلاقی، دیسترس اخلاقی و قصد ترک خدمت از دیدگاه پرستاران

ترک خدمت و دیسترس اخلاقی، یکی از چالش های مطرح شده در سیستم های بهداشتی درمانی محسوب می شود. رهبران پرستاری، از عوامل اثرگذار بر افکار و رفتارهای پرستاران، در محیط های سازمانی هستند. هدف از انجام این پژوهش تعیین ارتباط رهبری اخلاقی، دیسترس اخلاقی و قصد ترک خدمت پرستاران شاغل بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1399 بود. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. تعداد 130 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای، از سه بیمارستان وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه های اطلاعات دموگرافیک، رهبری اخلاقی در پرستاری، دیسترس اخلاقی و تمایل به ترک خدمت گردآوری شد؛ سپس با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی توسط نرم افزار SPSS نسخه ی 16 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد رهبری اخلاقی و تمام مولفه های آن در سطح مطلوب و دیسترس اخلاقی و تمایل به ترک خدمت در سطح متوسط قرار داشتند. نتایج حاکی از آن بود که بین رهبری اخلاقی و تمامی ابعاد آن با دیسترس اخلاقی و قصد ترک خدمت همبستگی منفی معنی داری وجود دارد. همچنین بین متغیر قصد ترک خدمت و دیسترس اخلاقی همبستگی مثبت معنی داری مشاهده شد. با توجه به رابطه ی معنا دار بین رهبری اخلاقی و دیسترس اخلاقی و قصد ترک خدمت می توان گفت مدیران پرستاری با اتخاذ این نوع رویکرد رهبری، می توانند دیسترس اخلاقی و قصد ترک خدمت را در پرستاران کاهش دهند.