تبیین معنای متغیرهای روان شناختی در حساسیت اخلاقی از دیدگاه کادر درمان اتاق عمل

حساسیت اخلاقی یکی از معیارهای مهم در اصول اخلاق حرفه ای است که درون مایه ی تعدادی از ابعاد آن روان شناسی است؛ لذا این تحقیق با هدف تبیین معنای حساسیت اخلاقی با تاکید بر ابعاد روان شناختی آن از دیدگاه کادر درمان اتاق عمل صورت گرفت. در این پژوهش کیفی، مصاحبه ای نیمه ساختاریافته و عمیق با یازده تن از کادر درمان اتاق عمل بیمارستان امام خمینی(ره) انجام شد؛ همچنین، تجزیه و تحلیل محتوا به روش استراوس و کوربین انجام گرفت. نتایج مطالعه ی اخیر، سه درون مایه ی متغیرهای محیطی، مشکلات فردی و بین فردی و حقوق متقابل بیمار و کادر درمان را شامل می شود. ابعاد حساسیت اخلاقی عبارت بودند از: میزان احترام به استقلال مددجو، میزان آگاهی از نحوه ی ارتباط با بیمار، میزان دانش حرفه ای، تجربه ی مشکلات و کشمکش های اخلاقی، به کارگیری مفاهیم اخلاقی در تصمیم گیری های اخلاقی و صداقت و خیرخواهی. مشاهدات ما اختلاف دیدگاه کادر درمان را از ابعاد مختلف موضوع «حساسیت اخلاقی» با آنچه به واقع در متون ذکر شده است، نشان می دهد؛ تاآنجاکه بسیاری از مصاحبه شوندگان حساسیت اخلاقی را، آنچه موجب رنجش شخص آن ها می شود، برداشت کردند.