تاثیر اسانس آویشن در دو روشغوطهوری و تدخینی بر برخی از ویژگیهای کیفی انگور رقم فخری طی انبارمانی

استفاده از ترکیبات شیمیایی برای جلوگیری از فساد و افزایش عمر انبارمانی محصولات کشاورزی از جمله انگور کاربرد زیادی دارد، باتوجه به تاثیرات زیان آور این ترکیبات برسلامت انسان و همچنین تمایل مردم به استفاده از محصولات ارگانیک، امروزه استفاده از روش های کم خطر و جایگزین افزایش یافته است. استفاده از ترکیبات ضدمیکروبی، ضدباکتری و ضدقارچی، نظیر اسانس های طبیعی می تواند روشی مناسب برای افزایش عمر پس از برداشت محصولات کشاورزی باشد. در این پژوهش تاثیر اسانس آویشن بر افزایش عمر انبارمانی انگور رقم فخری با دو روش غوطه وری (تماس مستقیم) و تدخینی (تماس غیرمستقیم) در غلظت های (0، 150، 300 و 450 میکرولیتر برلیتر) در سردخانه با دمای 2±1 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90 درصد به مدت 60 روز مورد بررسی قرارگرفت. صفاتی مثل درصد تغییرات در وزن میوه، اسیدیته قابل عیارسنجی، میزان مواد جامد محلول کل، ارزیابی حسی شامل سفتی بافت میوه، بو و طعم میوه، ظرفیت آنتی اکسیدانی وارزیابی قهوه ای شدن چوب خوشه بررسی شد. کمترین درصد تغییرات در وزن میوه ها و اسیدیته قابل عیار سنجی در غلظت 450 میکرولیتر برلیتر اسانس آویشن مشاهده شد. تیمار شاهد بیشترین میزان مواد جامد محلول کل در میوه ها را داشت (2/25 درجه بریکس). همچنین نتایج ارزیابی حسی سفتی بافت میوه نشان داد روش تدخینی نسبت به روش غوطه وری با رهایش تدریجی اسانس توانست سفتی بافت میوه را بهتر حفظ کند. ارزیابی حسی بو و طعم میوه انگور نشان داد در غلظت های بالای اسانس، شاخص ارزیابی حسی کمتر بود. ظرفیت آنتی اکسیدانی در کل روند نزولی داشت و روش تدخینی و غوطه وری تفاوت معنی داری  با یکدیگر نداشتند. نتایج ارزیابی قهوه ای شدن چوب خوشه نشان داد دو روش تدخینی و غوطه وری تفاوت معنی داری با یکدیگر در حفظ رنگ سبز چوب خوشه نداشتند ولی نسبت به تیمار شاهد عملکرد بهتری را نشان دادند.