اثر بستر کاشت و مقادیر مختلف کود نیتروژن بر رشد و عملکرد زعفران (Crocus sativus)

این تحقیق به منظور بررسی اثر بستر کاشت و سطوح مختلف کود نیتروژن بر رشد و عملکرد زعفران در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده زعفران دانشگاه تربت حیدریه در سال زراعی 96-1395 به انجام رسید. آزمایش بصورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل بستر کاشت در دو سطح شامل خاک کشت نشده زعفران (خاک شاهد) (S1) و خاک کشت شده زعفران (خاک آلوده) (S2) به عنوان کرت های اصلی، و مصرف کود نیتروژن در چهار سطح شامل عدم مصرف کود (N0)، مصرف 50 (N50)، 100 (N100) و 150 (N150) کیلوگرم در هکتار نیتروژن از منبع اوره به عنوان کرت های فرعی در نظر گرفته شد. نتایج آزمایش که از داده های سال دوم حاصل شد نشان داد که بستر کاشت اثر معنی داری بر تمامی صفات اندازه گیری شده داشت. بطوریکه در بین تیمارهای بستر کاشت، کاربرد خاک آلوده به کشت زعفران در سال های قبل باعث کاهش 72/12 درصدی طول برگ، 53/27 درصدی وزن بنه، 88/31 درصدی تعداد بنه دختری، 10/40 درصدی تعداد گل در متر مربع، 53/42 درصدی وزن تر گل، 88/42 درصدی وزن تر گلبرگ، 01/40 درصدی وزن خشک گلبرگ، 71/18 درصدی وزن تر پرچم، 40/26 درصدی وزن خشک پرچم، 41/43 درصدی وزن تر کلاله و 64/50 درصدی وزن خشک کلاله در مقایسه با خاک شاهد گردید. اثر مقادیر مختلف کود شیمیایی نیتروژن نیز بر تمام صفات مورد بررسی معنی دار بود. بطوریکه در تمامی صفات اندازه گیری شده مصرف 150 کیلوگرم در هکتار کود سبب افزایش صفات گردید. البته برای صفات زیشی گیاه نظیر تعداد گل، وزن تر گل، وزن تر و خشک گلبرگ، وزن تر و خشک پرچم، و وزن تر و خشک کلاله بین کاربرد 150 و 100 کیلوگرم در هکتار کود تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد.