پیامدهای ژئوپلیتیک بحران کووید 19؛ چالش ها و فرصت ها

این پاندمی تا سال 2021 و احتمالا فراتر از آن با ما خواهد ماند و ‌به‌لحاظ ‌ژیوپلیتیکی پیش‌بینی می‌شود که این پاندمی در جریانات و روندهای موجود، که همانا فضای متشنج بین‌المللی، استفاده از تجارت به‌عنوان سلاح، کاهش جهانی‌سازی و افزایش بی‌ثباتی سیاسی هستند، تغییری اساسی و محسوس ایجاد نکند. ‌ازسوی‌دیگر، این پاندمی ‌باعث‌ تغییر‌ نوع‌ مناسبات‌ بازیگران‌ و ملت‌ها در ‌سطوح ‌مختلف ‌شده است.‌ بازیگرانی ‌که ‌قبل ‌از‌ کرونا ‌مرزهای ‌بازی ‌برای‌ شهروندان‌ یکدیگر ‌داشتند، ‌‌بر ‌اساس ‌شرایط ‌جدید اقتصادی و اجتماعی‌ پیش‌‌آمده، محدودیت‌ها، نظارت‌ها و سیاست‌های ضد مهاجرتی بیشتری را اعمال کرده‌اند. ازطرفی نیز افزایش نابرابری‌های اقتصادی، بیکاری، بدهی و فقر بالا، افزایش و اعمال محدودیت‌ها و تنگناهای بیشتر بر برگزاری انتخابات و همه‌پرسی‌ها سبب افزایش اعتراضات عمومی شده است. این مسایل درعمل به افزایش پوپولیسم و تحکیم اقتدارگرایی حتی در کشورهای غربی انجامیده است. ‌‌در ‌سطح ‌جهانی ‌نیز ‌مناسبات ‌بین ‌بازیگران‌ ژیوپلیتیک را ‌نیز سبب شده ‌و ‌کشورهایی ‌که ‌از‌لحاظ‌ علم پزشکی‌ قدرتمند ‌هستند، ‌امروزه‌ دست‌ بالاتر ‌را دارند ‌نسبت‌ به ‌کشورهایی ‌که ‌قدرت ‌نظامی ‌بیشتری ‌دارند ‌و ‌بر ‌اساس‌ این ‌تغییر‌ ساختار ‌ژیوپلیتیک ‌حاصل‌ از‌ کرونا،‌ مناسبات ‌بین ‌کشورها ‌نیز ‌دستخوش تغییر خواهد شد. این درحالی است که ‌فضاهای ‌ناامن ‌و‌ بحرانی ‌تحت ‌تاثیر‌حضور ‌فیزیکی ‌و‌ رقابتی ‌بازیگران ‌و‌ مداخله‌گران ‌در ‌امور‌ سیاسی‌کشورها ‌در‌این ‌دوره‌ افزایش‌ وتداوم خواهد ‌یافت.‌ در‌ مناطقی‌ که‌ دارای‌ بار ‌راهبردی ‌بالایی ‌هستند (‌مانند: ‌منطقه ‌خلیج ‌فارس) ‌می‌توان ‌با ‌استفاده ‌از ‌این ‌عامل‌، کشورهای ‌منطقه ‌را ‌به ‌صحنه‌های‌ عملیاتی ‌و ‌جولانگاه ‌بازیگران ‌مختلف ‌با ‌منافع ‌متضاد ‌و‌ مشابه ‌در‌ سطوح ‌گوناگونی ‌تبدیل‌ نمود.