بازنمایی گونه های تعامل آموزشی در برنامه درسی دانشگاهی و تعیین گونه غالب آن از دیدگاه دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بازنمایی گونه های تعامل آموزشی در برنامه درسی دانشگاهی و تعیین گونه غالب آن از دیدگاه دانشجویان است. روش این تحقیق آمیخته (کیفی و کمی) است، که در بخش کیفی از روش پدیدارنگاری و در بخش کمی از روش توصیفی - پیمایشی استفاده شده است. مشارکت کنندگان در بخش کیفی پانزده نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تهران بودند که به صورت نمونه گیری هدفمند تا رسیدن به مرحله اشباع نظری مصاحبه نیمه سازمان یافته با آنان صورت گرفت. در بخش کمی نیز جامعه آماری شامل همه دانشجویان مقطع تحصیلات تکمیلی سال 1398 بود، که حجم نمونه با استفاده از روش در دسترس183 نفر تعیین شد. ابزار در بخش کمی پرسش نامه محقق ساخته بر مبنای مقوله های استخراج شده در بخش کیفی پژوهش بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها در بخش کیفی از روش پژوهش پدیدارشناسی توصیفی کلایزی برای جمع آوری داده ها و نیز در بخش کمی نیز از آزمون کلموگروف اسمیرنف و تی تک نمونه ای استفاده شد. نتایج بخش کیفی بیانگر استخراج شش گونه تعامل در برنامه درسی شامل: تعامل از گونه استاد - استاد، استاد - دانشجو، استاد - محتوا، دانشجو - دانشجو، دانشجو - محتوا و محتوا - محتوا بود. همچنین یافته ها در بخش کمی نشان داد که از دیدگاه دانشجویان وضعیت گونه تعامل استاد - استاد، استاد - دانشجو، و دانشجو - دانشجو پایین است، ولی گونه تعامل استاد - محتوا، دانشجو - محتوا و محتوا - محتوا در وضعیتی بالاتر از حد متوسط قرار دارد.