رسیدگی قانونی به رفتارهای ناشایست بازیکنان در خارج از زمین ورزش: مطالعه تطبیقی لیگ برتر فوتبال ایران و چهار لیگ ورزشی آمریکا

هنگامی که رفتار ناشایستی در خارج از زمین ورزش توسط افراد فعال در ورزش رخ دهد، معمولا تنبیهات و جریمه هایی توسط باشگاه های ورزشی درنظر گرفته می شود. با این حال، اگر آرای تنبیهی توسط نهادهای رسمی تر مانند سازمان لیگ، کمیته انضباطی یا کمیته اخلاق صادر شود، این احتمال وجود دارد که این آرا توسط رسانه ها به چالش کشیده شوند. در سال های اخیر، مقررات انضباطی سختگیرانه تری توسط لیگ های معتبر ورزشی جهان برای رفتارهای ناشایست ورزشکاران در بیرون از حیطه ورزش درنظر گرفته شده و تعداد و شدت جریمه ها برای افراد متخلف، بیشتر شده است. این تنبیهات با اهدافی چون سالم سازی محیط ورزش، توسعه ارتباطات سالم میان تمامی عوامل ورزش، پشتیبانی از اخلاق حرفه ای، آموزش عمومی رفتارهای درست، ارایه تصویر اخلاقی مثبت از شرکت کنندگان ورزش، پیشگیری از زیان مالی لیگ و بهبود وجهه لیگ درنظر گرفته می شوند و اغلب فراتر از چارچوب قرارداد بازیکنان هستند. با این حال، عواملی چون نبود فرایند دادرسی تعریف شده، اتکا به افکار عمومی در تنبیهات، بزرگ نمایی رفتار نادرست بازیکنان، و تفاوت زیاد بین آرای تنبیهی در لیگ های مختلف، سبب شده است تا سوالاتی در خصوص صلاحیت و اختیارات لیگ های حرفه ای ورزشی در این زمینه برای تنبیه بازیکنان در قبال بدرفتاری های خارج از زمین آنان به وجود بیاید. این مقاله به تحلیل و بررسی چگونگی تنبیه رفتارهای ناشایست و نامتعارف ورزشکاران در خارج از زمین ورزش در چهار لیگ اصلی ورزش آمریکا (لیگ های ملی بیسبال، بسکتبال، هاکی و فوتبال) می پردازد و آن را با لیگ برتر فوتبال ایران و به طور خاص، نحوه حل وفصل مسایل توسط کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال، مورد مقایسه و تطبیق قرار می دهد.