فراترکیب مدل یکپارچه مدیریت استعداد

در رکود اقتصادی اخیر، تقاضاهای زیادی برای جلب استعدادها وجود دارد و اغلب سازمان ها از سیستم مدیریت استعداد برای ایجاد مزیت رقابتی استفاده می کنند. فقدان فراگرد مدیریت یکپارچه استعداد به منزله رویکرد راهبردی به هدردهی زمان، تلاش و پول منجر می شود.

این پژوهش از نظر هدف، کاربردی بوده و در آن از روش فراترکیب استفاده شده است. پژوهشگران با روش فراترکیب به بررسی دقیق و عمیق در موضوع پرداخته و نتایج پژوهشی های گذشته که به صورت کیفی هستد را ترکیب کرده اند. در این راستا، با جست وجو در وب ساینس (2008-2018)، مگ ایران و مجلات دانشگاه تهران و کتاب های انگلیسی، 3615 پژوهش در حوزه مدیریت استعداد و مدیریت یکپارچه استعداد انتخاب شد که درنهایت  106 پژوهش از آن ها موردتحلیل محتوا قرار گرفت، از محتوای آن ها ابعاد و کدهای مربوط استخراج و با استفاده از آنتروپی شانون اولویت بندی شد.

بر اساس یافته های پژوهش، کدهای مدیریت و برنامه ریزی جانشینی، یادگیری، درگیرکردن کارکنان مستعد، پذیرش سازمانی، ارتباط راهبرد استعداد با راهبرد کسب و کار، مدیریت مسیر پیشرفت و فرهنگ سازمانی، بیشترین تاثیر را دارند.

حجم زیاد مقاله ها و بازه زمانی مورد بررسی، کار تحلیل پژوهش را سخت تر کرد.

وجود یکپارچگی در مدیریت استعداد می تواند رهنمودی برای مدیریت منابع انسانی سازمان های کنونی و آینده باشد. سازمان های آینده با استعدادها و نسل نیروی انسانی متفاوتی مواجه هستند که نیاز به مدیریت یکپارچه استعداد دارند.  

پژوهش حاضر، توجه به استعدادها به عنوان چالش کنونی و آینده سازمان ها و برنامه ریزی به منظور ایجاد مدیریت یکپارچه در منابع انسانی براساس استعدادها را مدنظر قرار داده است.