شیمی کانی و زمین دما فشار سنجی تبلور سنگ های گابرویی منطقه ده سرد (جنوب شرق ایران)

توده گابرویی منطقه ده سرد به سن تریاس پسین در جنوب غرب کرمان و جنوبی ترین بخش پهنه سنندج- سیرجان قرار دارد. براساس پیمایش های صحرایی و بررسی های سنگ نگاری، این توده مافیکی از نوع هورنبلندگابرو است. توده گابرویی مورد بررسی شامل کانی های پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن، آمفیبول، تیتانیت، آپاتیت، اپیدوت و کلریت است. بررسی شیمی کانی ها نشان می دهد که ترکیب پلاژیوکلازها از نوع آلبیت تا الیگوکلاز است و کلینوپیروکسن ها از نوع دیوپسید هستند. کلینوپیروکسن های مورد بررسی در گستره کلسیم، منیزیم و آهن دار واقع هستند. آمفیبول ها در گروه آمفیبول های کلسیم دار و از نوع مگنزیوهورنبلند و اکتینولیت هستند. بررسی زمین دماسنجی کلینوپیروکسن و آمفیبول گابروها دمای 1000 تا 1200 درجه سانتی گراد را برای تبلور این سنگ ها تعیین می کند. زمین فشار سنجی بر اساس کانی کلینوپیروکسن، فشار تبلور سنگ های گابرویی مورد بررسی را در گستره 58/5-05/2 کیلوبار معادل عمق میانگین 14 کیلومتر تعیین می کند. ترکیب شیمیایی کانی های کلینوپیروکسن و آمفیبول ها نشان دهنده تبلور آنها از ماگمایی نیمه قلیایی- آهکی قلیایی است. محیط پیدایش این ماگماها کمان آتشفشانی وابسته به محیط فرورانش است.