مطالعه ای بر هم ارزی قابلیت اعتماد در روش های کاهش و افزونگی

افزونگی و کاهش دو روش اصلی برای بهبود قابلیت اعتماد سیستم هستند. در روش افزونگی، قابلیت  اعتماد سیستم با افزودن مولفه های اضافی به برخی از مولفه های اصلی سیستم بهبود می یابد. در روش کاهش قابلیت اعتماد سیستم با کاهش نرخ شکست همه یا برخی از مولفه های سیستم افزایش می یابد. این مقاله به بررسی هم ارزی بین روش های افزونگی و کاهش براساس مفهوم عامل های هم ارزی قابلیت اعتماد می پردازد. یک فرمول بسته برای محاسبه عامل هم ارزی بقاء به دست می آید. این عامل، میزان کاهش در نرخ خطر مولفه (های) یک سیستم برای اینکه قابلیت اعتماد آن برابر با زمانی باشد که به یکی از روش های افزونگی بهبود یافته است را مشخص می کند. تاثیر اندازه اهمیت مولفه نیز در نتایج به دست آمده، مورد مطالعه قرار گرفته است.