تاثیر استفاده از الیاف های پلیمری میکرو و ماکرو بر خواص مکانیکی و دوام روسازی بتن غلتکی

تفاوت اساسی بتن غلتکی و بتن معمولی دانه بندی متراکم بتن غلتکی می باشد که باعث می گردد که حجم خمیر سیمان در این بتن نسبت به بتن معمولی کمتر باشد. افزودن الیاف میکرو و ماکرو به رویه های بتنی نشان داده است که ظرفیت خمشی، مقاومت خستگی و توزیع ترک خوردگی را بهبود می دهند و به انتقال بار از میان ریز ترک های داخلی بتن کمک شایانی می نماید. در این مطالعه آزمایشگاهی، مزایای استفاده از الیاف میکرو و ماکرو پلیمری در بتن های غلتکی برای روسازی های بتن غلتکی با تعیین مشخصات مکانیکی و دوام مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور 3 طرح مخلوط بتن غلتکی با استفاده از الیاف های ماکرو (پلی الفین) و میکرو (پلی پروپیلن) در مقدار مصرف یک و دو کیلوگرم در مترمکعب ساخته و آزمایش های مکانیکی مقاومت فشاری و مقاومت خمشی (مدول گسیختگی و طاقت) و دوام پوسته شدن سطح در حضور نمک های یخ زدا و نفوذپذیری تحت فشار آب انجام گردید. نتایج آزمایش خمش نشان دهنده ی این موضوع است که در مخلوط های بتن الیافی ماکرو (پلی الفین) و مخلوط بتن الیافی میکرو (پلی پروپیلن)، الیاف ماکرو (پلی الفین) نقش موثرتری را در افزایش مدول گسیختگی نسبت به الیاف میکرو (پلیپروپیلنی) ایفا نموده است. همچنین نتایج نشان داد که استفاده از الیاف (پلی الفین و پلی پروپیلن) می تواند نفوذپذیری را تا حدود 20 درصد کاهش دهد. به علاوه، مشخص شد که با استفاده از الیاف میکرو (پلی پروپیلن) می توان مقاومت سطح در برابر پوسته شدن در حضور نمک های یخ زدا را به میزان قابل توجهی بهبود بخشید اما برخلاف الیاف میکرو (پلیپروپیلنی)، الیاف ماکرو (پلی الفین) باعث کاهش مقاومت پوسته شدگی شده است.