بررسی تفسیر آیاتی از قرآن کریم بر پایه پدیده جایگزینی نحوی
تعویض یا جایگزینی، یکی از سنتهای رایج زبان عربی در آیات قرآن مجید پربسامد است و در مواردی از قبیل جایگزینی فعل امر با مصدر در «فضرب الرقاب»، مصدر با اسم فاعل در «لیس لوقعتها کاذبه» و مفعول مطلق با صفت در «وعد الله حقا» نمود دارد. این نوع جایگزینی که به عدول و تعویض نحوی تعبیر میشود، در دلالت معنایی، مفاهیمی فراتر از معنای ظاهری الفاظ را میرساند؛ ازاینرو در تفسیر آیات قرآن توجه ویژه مفسران را برانگیخته و عمدهترین کاربست تفسیری آن، در شرح اعجاز بیانی قرآن کریم متبلور است. این جستار، به استناد منابع تفسیری و با روش توصیفی استنتاجی، به شناسایی نمونههایی از این تعویضها در آیات برآمده است. ازجمله نتایج این پژوهش آن است که در قرآن کریم انواع جایگزینیها به کار رفته است و مفسران؛ بهویژه فخرالدین رازی در مفاتیح الغیب به دلالت معنایی این جایگزینیها پرداخته و نشان دادهاند که این تعویضها گاهی در ایجاد فواصل هماهنگ و خلق موسیقای متناسب با مفهوم آیات کارآمدند و اغلب دارای سایه معناهایی از قبیل مبالغه، تشویق، تعظیم و تعلیل به وصف جایگزین میباشند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.