مقایسه روش اندازه گیری مقدار الکل در محصولات نوشیدنی تولید شده در ایران و نمونه های مشابه وارداتی

در پژوهش حاضر مقدار الکل ماءالشعیر(تولید داخلی و وارداتی)، دوغ کفیر، آب پرتقال و سرکه با استفاده از روش های تقطیر، اسپکتروفوتومتر و کروماتوگرافی گازی در طی نگهداری به مدت  15 روز در دمای 4 درجه یخچال اندازه گیری و مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد در روش تقطیر و اسپکتروفتومتر، با گذشت زمان، تفاوت معناداری در مقدار الکل نمونه های ماءالشعیر مشاهده گردید(p <0/05). نتایج تزریق نمونه های ماءالشعیر به دستگاه جی سی نشان داد که مقادیر الکل در این نمونه ها بسیار کمتر از دو روش قبل گزارش شد و با گذشت زمان قابل اندازه گیری نبود. با مقایسه نتایج به دست آمده با روش های مختلف می توان نتیجه گرفت روش تقطیر که امروزه به عنوان تنها روش تشخیص الکل در نمونه های غذایی است، روش مناسبی برای اندازه گیری الکل نبوده و می تواند در حلال بودن محصول تردید ایجاد کند.