بررسی تجزیه پذیری شکمبه ای و قابلیت هضم روده ای کنجاله سویا و کنجاله کلزا پوشش دار شده با منابع مختلف چربی

هدف از انجام این مطالعه بررسی برون تنی اثر پوشش دار کردن کنجاله سویا و کنجاله کلزا با منابع مختلف چربی بر تجزیه پذیری شکمبه ای و قابلیت هضم روده ای و همچنین بررسی درون تنی قابلیت هضم کنجاله سویا پوشش دار شده با منابع مختلف چربی در دستگاه گوارش  بود.  برای این منظور، از نمک کلسیمی روغن امگا3، نمک کلسیمی غیراشباع و چربی اشباع برای پوشش دار کردن استفاده شد. به منظور تعیین تجزیه پذیری شکمبه ای از سه راس گاو نژاد هلشتاین مجهز به فیستولای شکمبه ای استفاده شد و میزان تجزیه پذیری شکمبه ای و قابلیت هضم روده ای ماده خشک و پروتئین خام تعیین شد. در آزمایش درون تنی، 40 راس گاو نژاد هلشتاین به طور تصادفی در پنج تیمار (شاهد، سویا اکسترود شده، سویا-امگا3، سویا-کلسیمی و سویا-اشباع) اختصاص داده شد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که پوشش دار کردن کنجاله سویا و کلزا با چربی های مختلف موجب کاهش تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین در شکمبه و افزایش قابلیت هضم آن ها در روده می شود. همچنین نشان داده شد که محافظت کنجاله سویا با چربی اشباع و چربی کلسیمی نسبت به چربی امگا3 بهتر بود، در حالی که محافظت کنجاله کلزا با چربی کلسیمی و امگا3 نسبت به چربی اشباع گوارش پذیری بهتری داشتند (p<0.0001). نتایج آزمایش درون تنی نشان داد که کنجاله سویا پوشش دار شده با امگا3  بیشترین میزان قابلیت هضم در کل دستگاه گوارش را داشت (p=0.009). می توان نتیجه گرفت که پوشش دار کردن کنجاله های پروتئینی با چربی باعث انتقال هضم پروتئین از شکمبه به روده و در نتیجه افزایش بخش RUP کنجاله پروتئینی خواهد شد.