تاثیر پوتریسین و کم محلول دهی بر برخی صفات کیفی و عملکرد میوه توت فرنگی رقم سابرینا در شرایط هیدروپونیک

امروزه به دلیل جلوگیری از خطرات زیست محیطی و برای تضمین سلامت مصرف کنندگان نیاز به استفاده از ترکیبات سالم و طبیعی در تولید محصولات غذایی بیش از پیش احساس می شود. همچنین به دلیل کمبود آب و خشکسالی صرفه جویی در مصرف آب ضروری می باشد. در این پژوهش اثر محلول پاشی پوتریسین (صفر و 2 میلی‎مولار) و کم محلول دهی در سه سطح (140، 180 و 220 میلی‎لیتر در روز) بر کیفیت و عملکرد کل میوه توت فرنگی رقم سابرینا در شرایط هیدروپونیک بررسی شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار مواد جامد محلول،  فنل کل و فعالیت آنتی اکسیدان کل در تیمار ترکیبی پوتریسین 2 میلی مولار و کم محلول دهی 140 میلی لیتر در روز بدست آمد. مناسب ترین وضعیت ظاهری میوه و بیشترین عملکرد کل در اثر تیمار ترکیبی پوتریسین 2 میلی مولار و محلول دهی 180 میلی لیتر در روز حاصل شد. همچنین بیشترین اسیدیته قابل تیتراسیون در شاهد (محلول دهی220 میلی لیتر در روز) ثبت شد. بر اساس این پژوهش، کاربرد پوتریسین می تواند در بهبود خواص کمی و کیفی میوه توت فرنگی در شرایط کم محلول دهی مفید واقع شود.