اثر فاصله کاشت و تعداد شاخه رویشی بر شاخص های فتوسنتز و عملکرد تمشک سیاه بی خار (Rubus fruticosis aggr.)

مدیریت بهینه عوامل محیطی به ویژه نور خورشید در کشت داربستی تمشک،یکی از راهکارهای افزایش میزان محصول و کیفیت آن است. به منظور بررسی تاثیر فاصله کاشت و تعداد شاخه رویشی بر خصوصیات فتوسنتزی و عملکرد تمشک سیاه بی خار، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار، در باغ تجاری چهارساله تمشک سیاه بی خار، واقع در شهرستان ساری، انجام گرفت. تیمارها بصورت فاصله کاشت روی ردیف در دو سطح 5/1 و 5/2 متر و تعداد شاخه رویشی در هر بوته در دو سطح چهار و شش شاخه تنظیم شد. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بیشترین مساحت پنج برگ به میزان 6/140 سانتی متر مربع، در فاصله کاشت 5/2 متر و چهار شاخه در مقایسه با سایر تیمارها، ثبت شد. بیشترین عملکرد شاخه و بوته به ترتیب با 74/1 و 65/8 کیلوگرم در فاصله کاشت 5/2 متر بود. میوه های برداشت شده از بوته های با فاصله کاشت 5/1 متر، بالاترین میزان آنتوسیانین کل، فعالیت آنتی اکسیدانی، اندازه میوه و بیشترین نرخ فتوسنتز با میانگین 58/5 میکرومول بر مترمربع در ثانیه را داشت. همچنین کمترین دمای برگ (5/32 درجه سانتی گراد) در این تیمار ثبت شد. بر اساس نتایج این پژوهش، با کاهش فاصله بوته تمشک، کاهش دمای برگ منجر به افزایش نرخ فتوسنتز و عملکرد بالقوه در هر شاخه می گردد و برعکس در فاصله بیشتر، افزایش تعداد شاخه برای جبران تراکم و درنتیجه افزایش عملکرد کل در هکتار ضروری است.