بررسی مقدماتی صفات کمی و کیفی میوه ارقام انگور روسی در شرایط اقلیمی ارومیه

مقایسه ارقام تجاری خارجی با داخلی و ارزیابی سازگاری آنها، روشی مرسوم در توسعه باغات جدید و جایگزینی ارقام محلی انگور می باشد. به منظور بررسی سازگاری 69 رقم انگور وارداتی از روسیه، این طرح تحقیقاتی در ایستگاه تحقیقات باغبانی کهریز ارومیه به صورت آزمایشی در قالب طرح لاتیس مستطیل 9×8 در سه تکرار به اجرا در آمد. پس از کشت نهال ها در زمین اصلی و تربیت آنها به صورت سیستم ایستاده کوردون دو طرفه، از سال چهارم یادداشت برداری صفات آغاز شد و صفاتی چون زمان شروع گلدهی، زمان رسیدن میوه، مورفولوژی میوه و برگ، TSS، TA، pH و سایر صفات مورد ارزیابی قرار گرفتند. بیش از نیمی از این ارقام دارای شکل حبه گرد بوده و بقیه بیضی بودند. از نظر رنگ حبه، شش رنگ متفاوت در میان ارقام مورد بررسی مشاهده شد. در میان ارقام مورد بررسی، فقط رقم موروس بی دانه بود و بقیه ارقام دانه دار بودند. ارقام موروس و زنبیل به ترتیب با 93/21 و 18/22 درجه بریکس، بالاترین مقدار TSS، ارقام یولسکی بیسر، X45، ددسکی رامفی و شماره 47 به ترتیب با 05/2، 44/1، 44/1 و 5/1 میلی گرم اسید (اسید تارتاریک) در 100 میلی لیتر آب میوه، بالاترین مقدار TA را به خود اختصاص دادند. در مقایسه میانگین مدت زمان لازم جهت رسیدن میوه، ارقام سوپران بولگار و وورمونک به ترتیب با 189 و 192 روز، دیررس ترین ارقام بوده و رقم رامفی ایزدنگاره با 142 روز، زودرس ترین رقم بود. ارقام اسکیف، یالووسکی و دروژبا به ترتیب با متوسط عملکرد 7/8، 12/9 و 5/7 کیلو گرم بر بوته، پر محصول ترین ارقام بودند. به غیر از رقم بیدانه قرمز که از بین شاهدها از عملکرد مطلوبی برخوردار بود، دو رقم شاهد دیگر عملکرد کمتری از ارقام روسی پر بار داشتند.