تاثیر نسبت های مختلف نیتروژن به پتاسیم بر ویژگی های فیزیکوشیمیایی و خواص آنتی اکسیدانی میوه فیسالیس (Physalis peruviana) در شرایط کشت گلخانه ای

با توجه به اهمیت بالای تغذیه ای و دارویی میوه فیسالیس، این تحقیق در راستای بهینه کردن کشت و کار این گیاه ارزشمند در شرایط گلخانه ای انجام شد. در این پژوهش، تاثیر نسبت های مختلف نیتروژن به پتاسیم (1 به 25/1 به عنوان شاهد، 1 به 5/1، 1 به 75/1 و 1 به 2) بر پایه طرح کاملا تصادفی بر خصوصیات فیزیکی (طول، قطر و وزن میوه، شاخص های رنگ میوه شامل a*، b*، L*، کروما و هیو)، فیتوشیمیایی (فنل و فلاونویید کل) و فعالیت آنتی اکسیدانی میوه فیسالیس مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که نسبت های مختلف نیتروژن به پتاسیم تاثیر معنی داری روی صفات مورد مطالعه داشتند. بیشترین میزان طول میوه (64/18 میلی متر)، قطر میوه (1/19 میلی متر) و وزن تر میوه (31/4 گرم) در تیمار 1 به 75/1 و کمترین مقادیر آن ها مربوط به تیمار 1 به 2 نیتروژن به پتاسیم بود. تیمارهای تغذیه ای تاثیر مثبت و معنی داری بر شاخص های a*، هیو و کروما داشت. بیشترین میزان فنل کل (58/253 میلی گرم گالیک اسید در 100 گرم وزن تر) و  فلاونویید کل (5/29 میلی گرم کویرسیتین در 100 گرم وزن تر) در تیمار 1 به 2 و بالاترین فعالیت آنتی اکسیدانی (58/55 درصد) در تیمار 1 به 75/1 مشاهده گردید. نتایج نشان داد که با مدیریت تیمارهای تغذیه از جمله میزان پتاسیم که یک عنصر کلیدی می باشد، می توان گامی مهم در راستای افزایش کارایی محصولات گلخانه ای از جمله میوه ارزشمند گیاه فیسالیس برداشت.