نقش RNAهای غیرکدکننده در بیماری های حرکتی تحلیل برنده اعصاب

کاهش یا افزایش در بیان RNAهای غیرکدکننده در دستگاه عصبی از طریق تاثیر بر بیان مولکول های خاصی، موجب تغییر در مسیرهای پیام رسانی، مرگ سلول های عصبی و ایجاد بیماری می شود. هدف از این مطالعه، بررسی نقش و مکانیسم مولکولی اثر ncRNAها در بیماری های حرکتی ناشی از تحلیل عصبی است.

روش ها: 

مقالات موجود در داده پایگاه PubMed بین سالهای 2000 تا 2020 با کلمات کلیدی شامل ncRNA، miRNA، lncRNA و Neurodegenerative movement disorder جستجو شدند. سپس نقش و مکانیسم عمل ncRNAها در بیماری های پارکینسون، هانتیگتون و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک یا ALS بررسی و تحلیل گردید.

یافته ها:

 بر اساس یافته های موجود، تغییرات در بیان میکروRNAها و RNAهای طویل غیر کدکننده از طریق تاثیر بر بیان مولکول های ضروری برای بقای نورون ها شامل فاکتورهای رشد عصبی و عوامل آنتی اکسیدان، موجب مرگ نورونی و در نتیجه باعث القای بیماری های حرکتی ناشی از تحلیل رفتن اعصاب شامل بیماری های پارکینسون، هانتیگتون و ALS می شوند. همچنین مطالعات پیش بالینی و بالینی نشان داده اند که اندازه گیری تغییرات RNAهای غیرکدکننده در مایعات بدن می تواند به عنوان شناساگر زیستی در تشخیص زودهنگام و نیز در بررسی پیشرفت بیماری های عصبی-حرکتی مورد استفاده قرار گیرند. داروهای جدیدی نیز بر اساس هدف قراردادن RNAهای غیرکدکننده به ویژه میکروRNAها در مدل های حیوانی مورد آزمایش قرار گرفته اند که امید است تا در آینده ای نزدیک، کاندیداهای مناسبی برای استفاده به عنوان داروهای کنترل کننده بیماری های عصبی-حرکتی در بیماران باشند.

نتیجه گیری:

 می توان نتیجه گیری نمود که شناسایی ncRNAهای موثر و مکانیسم های مولکولی دخالت آن ها در بیماری های عصبی-حرکتی می تواند به ارایه روش های جدید تشخیصی و راه کارهای درمانی برای این بیماری ها منجر شود.