ارزیابی صفت های کمی و کیفی زعفران در واکنش به کودهای آلی، شیمیایی و بیولوژیک (Crocus sativus L.) در شرایط اقلیمی استان اردبیل

اثر کودهای آلی، شیمیایی و بیولوژیک بر عملکرد کلاله و ویژگی های کیفی زعفران باتوجه به شرایط اقلیمی استان اردبیل طی آزمایشی به صورت کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 95-1394 و 96-1395 در مرکز تحقیقات کشاورزی اردبیل مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل کود آلی در سه سطح (شاهد، کود دامی (20 تن در هکتار) و ورمی کمپوست (10 تن در هکتار) که در کرت های اصلی قرار گرفت. مخلوط کود شیمیایی نیتروژن و فسفر (NP) در دو سطح (شامل 50 و 100 درصد نیاز کودی) در کرت های فرعی و پنج سطح کود زیستی در پنج سطح (عدم تلقیح (شاهد) و تلقیح با ازتوباکتر، تلقیح با سودوموناس، تلقیح با باسیلوس سوبتیلیس و تلقیح سه گانه آن ها (ازتوباکتر+ سودوموناس + باسیلوس سوبتیلیس) در کرت های فرعی فرعی بود. نتایج نشان داد که تیمارهای کودی اثر معنی داری بر روی تعداد گل، عملکرد تر و خشک کلاله و ویژگی های کیفی زعفران داشت، به طوری که تاثیر کاربرد کودهای زیستی باعث افزایش 92 درصدی تعداد گل نسبت به تیمار شاهد شد. هم چنین، بیش ترین عملکرد تر و خشک کلاله به ترتیب (1/3 و 85/1 کیلوگرم در هکتار) در تیمار کودهای آلی توام با کودهای زیستی به صورت تلفیقی به دست آمد. نتایج ویژگی های کیفی نیز نشان داد که بیش ترین درصد کروسین و پیکروکروسین تحت تیمار با کودهای آلی (کود دامی و ورمی کمپوست) همراه با کاربرد تلفیقی کود های زیستی به دست آمد. هم چنین کاربرد کودهای زیستی به صورت تلفیقی باعث افزایش 53 درصدی میزان سافرانال نسبت به تیمار شاهد شد.