کارایی و کاربردپذیری واسط انسان-رایانه در افراد ضایعه نخاعی گردنی دو روش بیوفیدبک EMG مبتنی بر بازی رایانه ای و بدون بازی رایانه ای

 گسترش رایانه ها همراه توسعه نرم افزارها و اینترنت انقلاب بزرگی در کار وزندگی افراد ناتوان ازجمله افراد ضایعات نخاعی با محدودیت حرکات در دست ها ایجاد کرده است. کارایی و کاربردپذیری ابزاری کمکی که برای این افراد ارایه شود اهمیت بیشتری دارد، چراکه محدودیت های بیشتری نسبت به افراد عادی دارند. هدف این مطالعه ارزیابی کارایی و کاربردپذیری واسط انسان-رایانه در افراد ضایعه نخاعی گردنی و سالم در دو روش بیوفیدبک EMG مبتنی بر بازی رایانه ای و بدون بازی رایانه ای بود.

20 شرکت کننده در این مطالعه شرکت کردند. شرکت کنندگان با کمک بیوفیدبک EMG بازی گونه و بدون بازی کنترل نشانگر رایانه را جهت حرکات بالا، پایین، چپ، راست و کلیک کردن روی صفحه نمایشگر کنترل می کردند. متغیر (Through put (bits/s جهت بررسی کارایی و پرسشنامه SUS جهت بررسی کاربردپذیری شرکت کنندگان سالم و ضایعه نخاعی استفاده شد.

 شرکت کنندگان ضایعات نخاعی گردنی و سالم، استفاده از بیوفیدبک بازی گونه را به ترتیب 80/75% و 72% کاربردپذیر می دانستند. باگذشت زمان مقادیر عددی متغیر Through put در افراد سالم و ضایعه نخاعی کاهش یافت. همچنین مقادیر عددی متغیر Through put در افراد سالم کمتر از افراد با ضایعات نخاعی بود. حداکثر کاهش مقادیر عددی متغیر Through put بین جلسات اول و ششم نمایان شد.
نتیجه گیری: شرکت کنندگان استفاده کننده از سیستم تعاملی کنترل ورودی رایانه، در سرعت واکنش و میزان جابه جایی نشانگر رایانه در صفحه نمایش کارایی کسب کرده اند. می توان با استفاده از سیستم بیوفیدبک EMG بازی گونه جهت تعامل و کنترل وسایلی نظیر رایانه و ویلچر در افرادی با ناتوانی حرکات  ظریف دست ها استفاده کرد.