انتخاب شریک در ائتلاف های استراتژیک با استفاده از ترکیب روش های تصمیم گیری چندشاخصه (مورد مطالعه: یکی از کنسرسیوم های نفتی کشور)

کنسرسیوم های نفتی در ایران یکی از مهم ترین رویکردهای اجرای پروژه های عظیم صنعت پتروشیمی به شمار می آیند؛ اما در این میان انتخاب شرکایی لایق یکی از گلوگاه های بسیار حیاتی در چنین شبکه های همکاری است. هدف از این مقاله ارایه راه حلی کاربردی و درعین حال ساده است. تا تصمیم گیرندگان بتوانند انتخاب شایسته ای از میان کاندیدها به عمل آورند. بدین منظور مدل سه مرحله ای طراحی شده است که در مرحله نخست ابتدا شاخص های تاثیرگذار بر انتخاب شریک از دیدگاه خبرگان و مرور ادبیات گردآوری و با کمک روش سوارا وزن دهی شد. در مرحله بعد رتبه بندی شرکا (6 شرکت داخلی و 4 شرکت خارجی) بر اساس مجموعه ای از روش های تصمیم گیری همچون کوپراس، ویکور، وزن دهی تجمعی ساده، تاپسیس، آراس، مورا و مولتی مورا صورت گرفت. در مرحله نهایی به ادغام نتایج رتبه بندی بر اساس کپ لند پرداخته شد. در پایان، توانایی مالی و نسبت بدهی و توان بازپرداخت به عنوان مهم ترین شاخص و زیر شاخص معرفی شدند. هم چنین شریک 3 به عنوان برترین کاندید از سوی کپ لند انتخاب شد. درنهایت، به منظور سنجش عملکرد ادغام نتایج از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده و نتایج قرابت بالای آزمون و ادغام نتایج حاصل شد، بنابراین می توان گفت رویکرد مورداستفاده عملکرد مطلوبی داشته است.