گزینش ژنوتیپ های جو برای مناطق گرم ایران با استفاده ازآماره های پایداری و تجزیه AMMI

به منظور شناسایی و گزینش لاین های امیدبخش جو آبی دارای عملکرد بالا و پایدار برای مناطق گرم ایران، 17 لاین جو آبی به همراه سه شاهد (ارقام زهک جنوب/صحرا شمال، نیمروز و لاین WB-93-3) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و در پنج ایستگاه تحقیقات کشاورزی اهواز، داراب، زابل، گنبد و مغان به مدت دو سال زراعی (96-1395 و 97-1396) مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه واریانس مرکب برای عملکرد دانه نشان داد که اثر ژنوتیپ و اثرهای متقابل سال × مکان، ژنوتیپ × مکان، ژنوتیپ × سال و سال × ژنوتیپ × مکان معنی دار بودند. برای انتخاب ژنوتیپ های دارای عملکرد پایدار از میانگین رتبه، انحراف معیار رتبه، آماره های ناپارامتری Si1، Si2، Si3، Si6 و NPi1، NPi2، NPi3، NPi4 و آماره های پارامتری ضریب تغییرات محیطی، واریانس پایداری شوکلا، اکووالانس ریک، معیار رتبه کنگ و روش تجزیه چند متغیره AMMI استفاده شد. بر اساس نتایج حاصل، لاین های شماره 3 (Dasht//Ebc (a) /Badia/3/Sahra) و 4 (Dasht//Ebc (a) /Badia/3/Nik) برای مناطق گرم و خشک جنوب و لاین شماره 9 (Violeta/Mja//Manal/Alanda-01) برای مناطق گرم و مرطوب شمال کشور مناسب تشخیص داده شدند که می توانند به عنوان ارقام جدید در مناطق گرم و یا در برنامه های ملی به نژادی جو این اقلیم مورد استفاده قرار گیرند.