نقش شبکه های سازمانی در بهبود سرمایه اجتماعی مدیریت آبخیزها در طرح ترسیب کربن آبخیز تیل آباد، استان گلستان

سرمایه ی اجتماعی بر پیوندهای کنشگران اجتماعی و سرشت آن ها در چارچوب شبکه استوار است. به همین دلیل، بایسته است که شبکه یی هم آهنگ از سازمان ها برای اجرای درست برنامه های پیشرفت ایجاد شود. سازمان های جهانی نیز ارزش این نکته را برای بستر مدیریت مشارکتی آبخیزها بازگو کرده اند. این پژوهش اثربخشی شبکه ی سازمانی طرح ترسیب کربن آبخیز تیل آباد را در ارتقادادن سرمایه ی اجتماعی بررسی کرده است. با روش تحلیل شبکه های اجتماعی، 30 سازمان و نهاد مرتبط با این طرح در شهرستان آزادشهر استان گلستان بررسی شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بود که در آن پیوند تبادل اطلاعات بین سازمان ها و نهادها برای مدیریت کردن منابع طبیعی در قبل و بعد از اجرای طرح سنجیده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با نرم افزار یوسینت انجام شد که جبر ماتریس ها را برای برآوردکردن سنجه های شبکه، و نظریه ی نمودار ها را برای نشان دادن پیوندها به کار می گیرد. نتیجه های به دست آمده نشان داد که اجرای طرح ترسیب کربن سبب شده است سنجه های شبکه ی سازمانی مانند اندازه، تراکم، دوسویگی پیوندها، انتقال یافتگی پیوندها و مرکزیت مجاورت افزایش یابد و از میانگین فاصله ی زمین سنجی (ژیودزیک) و تمرکز شبکه کاسته شود. این یافته ها در مجموع بیانگر بهبود انسجام نهادی و افزایش پایداری شبکه ی ارتباطی است. طرح ترسیب کربن موجب شد که سرمایه ی اجتماعی در شبکه ی ارتباطی سازمان ها بیش تر، و شرایط بهتری برای برنامه های اقدام مشترک در آبخیز فراهم شود.