ارزیابی روش جنگل تصادفی در تهیه نقشه حساسیت به زمین لغزش در آبخیز سادات محله، ساری

زمین لغزش یکی از ناپایداری های دامنه یی است که هرساله زیان های مالی و تلفات جانی فراوانی را بر زندگی انسان ها وارد می کند. هدف از این پژوهش ارزیابی کردن حساسیت به زمین لغزش با روش جنگل تصادفی در آبخیز سادات محله ی ساری است. عامل هایی مانند ارتفاع از تراز دریا، زمین شناسی، کاربری زمین، شیب (شامل درجه، جهت، طول و شکل)، فاصله از عنصرهای خطی چون گسل، آب راه، و جاده، و شاخص پوشش گیاهی تفاضلی بهنجار شده ویژگی های موثر در وقوع زمین لغزش گرفته شد. پهنه بندی حساسیت زمین لغزش در نرم افزار R و آرک جی آی اس 10.3 انجام شد. برای تعیین کردن وزن هریک از عامل ها و طبقات تاثیرگزار در پهنه بندی حساسیت زمین لغزش و اعتبارسنجی نقشه های پیش بینی توان زمین لغزش به ترتیب روش نسبت فراوانی و شاخص ویژگی های عامل نسبی  ROC به کار گرفته شد. نتیجه ها نشان داد که پوشش گیاهی و کاربری زمین به ترتیب بیش ترین تاثیر را بر وقوع زمین لغزش در منطقه  داشت. نقشه ی حساسیت زمین لغزش به پنج طبقه ی حساسیت خیلی کم (3/85 %)، کم (5/38 %)، متوسط (23/08 %)، زیاد (50 %) و خیلی زیاد (7/69 %) تقسیم شد. نتیجه های اعتبارسنجی نقشه های پهنه بندی حساسیت زمین لغزش نشان داد که سطح زیر منحنی برای روش جنگل تصادفی 0/709 و خطای معیاری آن 0/10 است. می توان نتیجه گرفت که دقت روش جنگل تصادفی در تهیه کردن نقشه ی حساسیت زمین لغزش پذیرفتنی است. نقشه ی تعیین حساسیت زمین لغزش اطلاعات کامل و جامعی را برای مدیران منابع طبیعی در مدیریت کردن منطقه های حساس به زمین لغزش فراهم می کند.