تاثیر پرایمینگ بر شاخص های جوانه زنی و فعالیت آنزیمی بذر توسکای ییلاقی (Alnus subcordata) تحت شرایط روشنایی و تاریکی

توسکای ییلاقی به عنوان درخت زینتی بومی جنگل های شمال ایران، جهت استفاده در فضای سبز شهری کاربرد فراوانی دارد. با این حال ازدیاد این گیاه و تولید نهال آن در ایران صورت نمی گیرد. یکی از روش های آسان تکثیر گیاهان استفاده از بذر می باشد. برای بهبود و افزایش جوانه زنی بذر می توان از پرایمینگ استفاده نمود. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر پرایمینگ (بدون پرایمینگ (شاهد)، نیترات پتاسیم 02/0 و 04/0 درصد، اسید جیبرلیک 50 و 100 میلی گرم در لیتر، آب) و فتوپریود (تاریکی و روشنایی) بر شاخص های جوانه زنی و فعالیت آنزیمی توسکای ییلاقی انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی به اجرا در آمد. بیش ترین درصد جوانه زنی (53 درصد) در بذرهای پرایم شده با اسید جیبرلیک 100 میلی گرم در لیتر و در تاریکی بود. اثر پرایمینگ بر فعالیت آنزیم کاتالاز در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. بیش ترین فعالیت این آنزیم در بذرهای پرایم شده با اسید جیبرلیک 100 میلی گرم در لیتر بود. حداکثر فعالیت آنزیم پراکسیداز در در تاریکی و در تیمار 100 میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک بود. بیش ترین طول ساقه در تاریکی و روشنایی به ترتیب با 8/3 و 7/2 سانتی متر و در اسید جیبرلیک 50 میلی گرم در لیتر بود. حداکثر شاخص بنیه مربوط به تیمار با اسید جیبرلیک بود. با توجه به نتایج به دست آمده استفاده از تیمار جیبرلیک اسید و شرایط تاریکی برای بهبود مولفه های جوانه زنی در بذر توسکا توصیه می شود.