بررسی تاثیر پرایمینگ بذر بر جوانه زنی و صفات مورفوفیزیولوژیک نشاءهای برنج رقم هاشمی (Oryza sativa L.cv. Hashemi) تحت رژیم های مختلف رطوبتی

دو آزمایش مستقل به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در پژوهشکده علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. در آزمایش اول سطوح رژیم رطوبتی شامل صفر، 2-، 4-، 6-، 8- و 10- بار بر جوانه زنی بذور برنج با سه سطح پیش تیمار شامل بدون پیش تیمار (شاهد)، هالوپرایمینگ با کلریدکلسیم و هیدروپرایمینگ مورد بررسی قرار گرفت. در آزمایش دوم بذرهای پیش تیمارشده مشابه آزمایش اول, در گلدان های حاوی ماسه کشت و پنج رژیم رطوبتی شامل شاهد (ظرفیت زراعی), 20، 40، 60 و 80 درصد ظرفیت زراعی بر روی آن ها اعمال شد. پس از 28 روز، برخی از صفات مورفوفیزیولوژیک اندازه گیری شد. نتایج آزمایش اول نشان داد که رژیم های مختلف رطوبتی، صفات جوانه زنی را به طور منفی تحت تاثیر قرار داد. پرایمینگ بذر سبب بهبود سرعت و درصد جوانه زنی بذر، وزن خشک ساقه چه و ریشه چه در برخی از رژیم های رطوبتی شد. کاربرد هیدروپرایمینگ نتایج بهتری را نسبت به هالوپرایمینگ نشان داد. در آزمایش دوم سطوح پایین رطوبتی به صورت معنی داری ارتفاع نشاء، وزن خشک بخش هوایی، سطح برگ، سطح و قطر ریشه، محتوای نسبی آب و شاخص پایداری غشا را کاهش داد. در این شرایط استفاده از پرایمینگ تاثیر مثبتی بر صفات فوق نداشت، ولی مقاومت روزنه ای و میزان کلروفیل برگ را افزایش داد. نتایج این ازمایش نشان داد که هم در شرایط بدون تنش و هم در سطوح پایین رطوبتی،کاربرد پرایمینگ (به خصوص هیدروپرایمینگ) تاثیر مثبت و معنی داری بر صفات مرتبط با جوانه زنی بذر برنج دارد.