بررسی میزان تغییرات آلاینده های هوا در دوره انتشار ویروس کووید-19 در ایران با استفاده از اطلاعات ماهواره سنتینل5

یکی از چالش های اقتصادی که کشورهای در حال توسعه با آن روبرو هستند، هزینه های صرف شده برای مقابله با آلودگی هوا و بهبود کیفیت آن است. از طرف دیگر علاوه بر هزینه، سلامتی افراد جامعه و بیماری های موجود نیز ارتباط مستقیمی با کیفیت هوا دارند. از این رو بررسی و تحلیل تغییرات آلاینده های هوا شامل دی اکسید نیتروژن، مونوکسید کربن و ازن می تواند اطلاعات ارزشمندی برای تحلیل کیفیت هوا در اختیار متخصصین قرار دهد. وجود سنجنده های با قدرت تفکیک مکانی بالا به منظور مطالعه کاربردهای متنوع، متخصصین این حوزه را قادر به مطالعه اغلب پدیده های محیطی کرده است. در پژوهش حاضر تغییرات زمانی و مکانی میزان آلاینده های جوی با استفاده از داده های ماهواره سنتینل-5 در فروردین ماه 1399 همزمان با انتشار ویروس کووید-19 برای کشور ایران تعیین شده و با مقادیر دوره مشابه در سال 98 مقایسه شده است. انتشار ویروس کووید-19 در این بازه، پیامدهای متنوعی داشت که منجر به کاهش فعالیت کارخانه ها و همچنین کاهش تردد وسایل نقلیه گردید. در این پژوهش، به منظور بررسی تاثیر عوامل مذکور، تغییرات زمانی و توزیع مکانی آلاینده هایی نظیر هواویزها، دی اکسید نیتروژن، مونوکسید کربن و ازن در فاصله بین این دو زمان تجزیه و تحلیل شدند. نتایج کمی و کیفی، نشان دهنده بهبود کیفیت هوا در فروردین 1399 نسبت به ماه مشابه سال قبل می باشد. بر اساس نتایج بدست آمده، میزان غلظت دی اکسید نیتروژن کل ستون جو و دی اکسید نیتروژن موجود در وردسپهر که ارتباط مستقیمی با حمل و نقل و فعالیت های انسانی دارد، کاهش یافته است.