مدلیابی روابط ساختاری الگوهای ارتباطی خانواده با کیفیت زندگی به میانجیگری ادراک درد در بیماران التهابی روده (IBD)

زندگی کردن با درد مزمن بیماری التهابی روده مستلزم تحمل فشار عاطفی قابل توجهی است به صورتی که درد توانایی های عاطفی و هیجانی فرد را کاهش می دهد، لذا هدف پژوهش حاضر تبیین مدلیابی روابط ساختاری الگوهای ارتباطی خانواده با کیفیت زندگی بیماران التهابی روده با میانجی گری ادراک درد انجام شد.

روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی با استفاده از الگویابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل کلیه افراد مبتلا به بیماری التهابی روده شهر اصفهان در سال 1399 تشکیل دادند که از میان آن ها، تعداد 331 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از ابزارهای الگوی ارتباطی خانواده، کیفیت زندگی بیمار التهابی روده و ادراک درد مک گیل استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار Lisrel-V8.8 استفاده گردید.

یافته های پژوهش نشان داد که الگوهای ارتباطی خانواده از طریق ادراک درد اثر غیرمستقیم و معنادار بر کیفیت زندگی بیماران التهابی روده دارند. همچنین یافته ها نشان داد مولفه گفت و شنود اثر مثبت بر کیفیت زندگی و اثر منفی بر ادراک درد و مولفه همنوایی اثر منفی بر کیفیت زندگی و اثر مثبت بر ادراک درد دارد.

بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان گفت که ادراک درد نقش مهمی در کیفیت زندگی بیماران التهابی روده دارد لذا توجه به متغیرهای مذکور در پیشگیری و طراحی درمان های مناسب تر به پژوهشگران و درمانگران یاری می رساند.