جهانی شدن و ضرورت تغییرات راهبردی در ارایه محتوا و برنامه های آموزش خانواده به اعضای خانواده های دارای سالمند در ایران

امروزه یکی از نمادهای تاثیر پدیده جهانی شدن،یادگیری جهانی و تغییر الگوها و پارادایم های برنامه های آموزش خانواده در بین اعضای خانواده سالمندان است.

چه نسبتی بین تغییرات راهبردی جهانی شدن و برنامه های آموزش خانواده سالمندان وجود دارد.
روش و

این پژوهش از نوع تحقیقات کیفی و به صورت توصیفی با رویکرد پیمایشی بوده و برای جمع آوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای، اسناد و منابع اینترنتی استفاده شده بود. 

تغییرات راهبردی و بنیادی در ارایه برنامه های آموزش خانواده سالمندان دربرگیرنده تغییراتی مانند: آموزش رشد و توسعه، آموزش محیطی (حفظ منابع طبیعی و محیط زیست)،آموزش حقوق شهروندی و انسانی،آموزش رسانه ای، آموزش صلح،برابری،احسان و حقوق بشر سالمندی،آموزش بهبود و ارتقاء کمیت و کیفیت زندگی سالمندان و اطرافیان آنان و نحوه بروزرسانی مراقبت های پرستاری ویژه سالمندان،آموزش بهداشت و تندرستی،آموزش پیشگیری و ارایه کمک های اولیه،آموزش تکثر و چند فرهنگی شدن،آموزش فناوری اطلاعات و ارتباطات و رشد فضا و شبکه های اجتماعی مجازی و بهره گیری از آن برای ارتقاء زندگی سالمندان بوده است.

تغییرات راهبردی جهانی شدن برای سالمندان اثر مثبتی همچون: افزایش همکاری و ارتباطات بین المللی و گسترش میراث اجتماعی و فرهنگی مشترک جهانی داشته است.از سوی دیگر اثرات منفی همچون:کاهش هویت و عرق ملی و رسوم بومی- محلی جامعه سالمندان،رشد تفکر سکولاریسم،افزایش مشکلات و مسایل روانی،اجتماعی و اخلاقی،رشد قدرت تصمیم گیری حاکمیت مجامع و دولت های بین المللی و بالاخره رشد اطلاعات غیر حقیقی و جانبدارانه عده ای از کشورها در مقابل سایر ملل برای القاء برنامه های مرتبط با سالمندان را به همراه آورده است.