برنامه آموزشی مبتنی بر نظریه رفتار برنامه ریزی شده و تاثیر آن بر رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به پیش پرفشاری خون

پرفشاری خون یکی از شایع ترین بیماری های غیرواگیر و از مهمترین مشکلات سلامتی در جهان به شمار می رود که در عین حال قابل پیشگیری و کنترل می باشد. نظریه ی رفتار برنامه ریزی شده  یکی از نظریه های مهمی است که فرآیند اصلی پذیرش رفتارهای بهداشتی را توضیح می دهد. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر نظریه ی رفتار برنامه ریزی شده بر رفتارهای خودمراقبتی بیماران پرفشاری خون مراجعه کننده به بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی زاهدان انجام گرفت.

پژوهش حاضر یک مطالعه  نیمه تجربی بود که در میان 120 نفر از بیماران پیش پرفشاری خون شهر زاهدان درسال 1399 انجام شد. نمونه گیری به روش به صورت نمونه ی در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمون (60 نفر) و کنترل (60 نفر) تقسیم شدند. برای گروه آزمون 6 جلسه ی آموزشی برگزار گردید و در گروه کنترل مداخله انجام نشد. داده ها قبل از مداخله آموزشی، بلافاصله پس از مداخله ی آموزشی و سه ماه بعد از آن، با استفاده از پرسشنامه متناسب با سازه های نظریه ی رفتار برنامه ریزی شده جمع آوری شد.

یافته  ها : میانگین سنی افراد شرکت کننده 6/18±47/03 که 60 نفر مرد و 60 نفر از آنها زن بودند. در مراحل قبل و پس از مداخله، میانگین نمره آگاهی از 1/97±21/15 به 1/54±23/05 و نگرش از 5/98±39/90 به 1/43±45/35، کنترل رفتاری درک شده از 4/58±44/28 به1/42±49/48 ، هنجار انتزاعی از 4/08±40/90 به 1/76±44/40 و قصد رفتاری از 5/93±41/90 به 1/72±47/46 و رفتار از 3/39±42/96 به 1/83±46/61 افزایش یافت و این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (0/001>P)؛ ولی در گروه کنترل اختلاف معنی داری در این زمینه مشاهده نشد.

مداخله ی آموزشی مبتنی بر نظریه ی رفتار برنامه ریزی شده می تواند بر بهبود رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به پیش پرفشاری خون موثر باشد.