تاثیر آموزش خودمراقبتی به سفیران سلامت در میزان مراجعه به پزشک برای درمان ناخوشی های جزئی

هدف از این مطالعه بررسی میزان تاثیر آموزش خودمراقبتی به سفیران سلامت خانوار در میزان مراجعه به پزشک جهت درمان ناخوشی های جزیی بود.

مواد و روش ها: این مطالعه مداخله ای در سال 97-96 انجام شد و 400 خانوار مورد بررسی قرار گرفتند. گروه آزمون خانوارهای دارای سفیر سلامت بودند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه سنجش آگاهی طراحی شده توسط دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بود. اطلاعات دموگرافیک و بار مراجعه به پزشک نیز پرسیده شد. جهت اعضای گروه آزمون با توجه به کتاب آموزشی و گروه های سنی خانوارهای مربوطه 2 هفته یک بار به مدت یک سال درمجموع 24 جلسه آموزشی توسط مراقبین سلامت پایگاه های سلامت منتخب برگزار شد. یک سال پس از آغاز مداخله مجددا پرسشنامه تکمیل شد.

  میانگین و انحراف معیار نمرات آگاهی گروه آزمون قبل و بعد از مداخله در زمینه مباحث مادران و نوزادان از (2/9±)5 به (7/1±)22، کودکان از (4/1±)5/7 به (6/7±)19/6، بزرگسالان و سالمندان از (1±)2 به (2/9±)9/4 و نوجوانان از (1/8±)2/1 به (5±)4/9 ارتقا یافت (0/05>p). بار مراجعه به پزشک به علت ابتلا به ناخوشی های جزیی در گروه آزمون به طور چشمگیری در طول یک سال کاهش یافت به طوری که از 888 بار مراجعه به پزشک توسط اعضای خانواده های سفیران سلامت آموزش دیده قبل از آزمون به 379 بار بعد از آزمون کاهش یافت.

آموزش خودمراقبتی به صورت مستمر و همراه با پیگیری و تربیت سفیران سلامت خانوار نقش به سزایی در افزایش آگاهی مردم و کاهش میزان مراجعات غیرضروری به پزشک دارد.