شبیه سازی یک الگوی مناسب پوشش گیاهی برای حفاظت و احیاء حوزه آبخیز تجن با استفاده از TOPSIS و AHP

 تغییر و تخریب طبیعت تحت تاثیر فعالیتهای انسان افزایش یافته است که از نتایج عمده آن می توان به تغییرات سیمای سرزمین اشاره کرد. این تحقیق با هدف تعیین بهترین سناریو حفاظتی و احیا تغییرات کاربری اراضی آینده با تاکید بر اتصال لکه های پوشش گیاهی طبیعی در حوزه تجن انجام شد. پیش بینی اثرات اکولوژیکی هر یک از سناریوهای مدیریتی بر اساس مقادیر سنجه ها تعیین و سپس بهترین سناریو بر اساس راه حل عکس ایده آل (TOPSIS) انتخاب گردید. نتایج سنجه های سیمای سرزمین نشان داد اجرای بهترین سناریوی حفاظتی و احیا در آبخیز تجن باعث کاهش تعداد لکه از 9900 لکه به 4657 لکه در پوشش گیاهی طبیعی گردیده است که نشانه ای از کاهش تجزیه و تکه تکه شدن سیمای سرزمین است. رویکرد مورد استفاده در این مطالعه امکان پیشبینی نتایج اکولوژیک تغییرات کاربری اراضی جهت دستیابی به اهداف ارزیابی و مدیریت یکپارچه مناسب تر در آبخیز را فراهم مینماید.