کودک قربانی در «بچه کثیف» و «بچه مردم»

رسالت ادبیات تطبیقی؛ تشریح خط سیر روابط و پیوندهای ادبی و بخشیدن روح تازه و شاداب به آنهاست. ادبیات تطبیقی عامل بزرگی در تحقیقات جامعه شناسی و درک صحیح آنهاست که در ایجاد روح تفاهم و تعاون میان انسانها و جوامع بشری سودمند است. مقاله حاضر به شیوه توصیفی، تحلیلی و تطبیقی، به بررسی مقایسه ای و تطبیقی بچه کثیف اثر فرانسوا موریاک و بچه مردم اثر جلال آل احمد بر اساس رویکرد مکتب واقع گرایی می پردازد. موریاک و آل احمد به دنیای معصوم و امن کودکانه گام می نهند و از روی جنایت های روابط انسانی پرده بر می دارند. در حقیقت توجه مورباک و آل احمد به دوران کودکی را باید غبطه آنها به گذشته دانست و نشانگر تلاش دو نویسنده است برای بیرون آمدن از قالب انسانی بزرگسال و پناه بردن به دنیای پاک و بی آلایش کودکان. یافته های این تحقیق نشانگر این است که هدف این دو نویسنده برای خلق چنین آثاری، بازگویی حقیقت های تلخی است که در جامعه برای کودکان رخ می دهد؛ گویی حقیقت های تلخ جامعه تنها در سیمای پاک و بی گناه کودکان امکان تجلی و ظهور می یابند و با تآکید بر جایگاه کودک به بازسازی دنیای در حال فروپاشی دلبسته اند.