بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های گونه مریم نخودی (Teucrium polium) در غرب ایران با استفاده از نشانگر مولکولی SCoT

مریم نخودی (L. Teucrium polium) از قدیمی ترین گیاهان دارویی می باشد که در طب سنتی کاربرد فراوان دارد. جهت تعیین میزان تنوع ژنتیکی بین ژنوتیپ های مختلف مریم نخودی 17 ژنوتیپ از این گونه با استفاده از 15 آغازگر SCoT مورد بررسی قرار گرفت که 11 آغازگر دارای باندهای قابل امتیاز دهی بودند. آغازگرهای SCoT در مجموع توانستند 48 باند چند شکل تولید کنند. میانگین تعداد باند تولید شده توسط هر آغازگر برای 17 ژنوتیپ برابر 82/2 بود. آغازگرهای SC20، SC21 و SC59 با 6 باند بیشترین تعداد و آغازگر SC15 با 2 باند کمترین تعداد باند را تکثیر نمود. میانگین درصد چند شکلی (PPB%)، محتوای اطلاعات چند شکلی (PIC)، شاخص نشانگری (MI)، شاخص نسبت چندگانه موثر (EMR) و شاخص تفکیک (RP) در بین آغازگرهای مورد بررسی به ترتیب برابر 485/98، 361/0، 525/1 و 197/4 بود. در حالت کلی و بر اساس تمام شاخص ها، مناسب ترین آغازگر ها برای بررسی گونه مریم نخودی، آغازگرهای SC59 و SC11 تعیین شد. بیشترین تشابه را ژنوتیپ های (گیلان غرب2) با (ثلاث2) (732/0) و کمترین تشابه را ژنوتیپ (نفت شهر) با ژنوتیپ های (گیلان غرب1) و (گیلان غرب2) (10/0) داشت. گروه بندی حاصل از تجزیه کلاستر نشان داد که ژنوتیپ ها در 2 گروه قرار گرفته که نتایج حاصل از گروه بندی با استفاده از تجزیه واریانس مولکولی (AMOVA) و تجزیه به مولفه های اصلی (PCoA) تایید گردید.