تاثیر آموزش «درمان شناختی-رفتاری» بر بازخورد نسبت به مصرف مواد و سلامت عمومی معتادان

اعتیاد  بر زمینه های متعدد عملکرد افراد تاثیر گذاشته و سلامت خود و جامعه آن ها را به خطر می اندازد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش "درمان شناختی-رفتاری" بر بازخورد نسبت به مصرف مواد و سلامت عمومی معتادان در سال 1398انجام شد. 

مطالعه حاضر با روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه مردان معتاد شهر کرمان در پاییز و زمستان 1398 بود. از بین معتادان در حال ترک مراجعه کننده به 2 مرکز ترک اعتیاد دی و عرش کرمان با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و در دو گروه گروه مداخله و کنترل (هر گروه 15 تن) قرار گرفتند. داده ها با پرسشنامه جمعیت شناختی،  "مقیاس بازخورد نسبت به مصرف مواد " (Feedback Toward Substance Scale) و "پرسشنامه سلامت عمومی" (General Health Questionnaire) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از گروه مداخله و کنترل کسب شد. روایی سازه به روش تحلیل عاملی و نیز پایایی ابزار ها   به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ اندازه گیری شد. گروه "درمانی شناختی-رفتاری" در 10 جلسه 90 دقیقه ای در هفته دو بار به گروه مداخله ارایه شد و گروه کنترل در این مدت مداخله ای دریافت نکرد. داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه  23 تحلیل شد.

میانگین در متغیر بر بازخورد نسبت به مصرف مواد در پیش آزمون (گروه کنترل 31/31 و گروه مداخله 28/30) و پس آزمون (گروه کنترل 82/30 و گروه مداخله 75/22)، و میانگین در متغیر سلامت عمومی در پیش آزمون (گروه کنترل 86/41 و گروه مداخله 59/40) و پس آزمون (گروه کنترل 06/42 و گروه مداخله 27/51) به دست آمد. همچنین اثر آموزش "درمان شناختی-رفتاری" بر  بازخورد نسبت به مصرف مواد و سلامت عمومی معتادان در سطح 01/0> P معنادار بود.

 "درمان شناختی-رفتاری" تاثیر مهمی بر بازخورد نسبت به مصرف مواد و سلامت عمومی معتادان دارد. پیشنهاد می شود از "درمان شناختی- رفتاری "به عنوان مداخله ای برای بهبود وضعیت سلامتی معتادان در حال ترک استفاده شود.