تاثیر کمال گرایی پیشرفت دهنده بر یادگیری سازمانی و اخلاق سازمانی در دانشگاه علوم پزشکی(مطالعه موردی دانشگاه علوم پزشکی مازندران)

یکی ازمولفه های شخصیتی که به درجات متفاوت در کارکنان وجود دارد و می تواند در نوع و میزان پیشرفت و موفقیت کارکنان تاثیرگذار باشد،کمال گرایی است. هدف از این پژوهش بررسی رابطه کمال گرایی پیشرفت دهنده با یادگیری سازمانی و اخلاق سازمانی در دانشگاه علوم پزشکی بوده است.

پژوهش حاضر توصیفی پیمایشی بوده، جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مازندران به تعداد 2941 نفر، که بر اساس جدول مورگان به تعداد 341 نفر به روش تصادفی طبقه ای بعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه های: کمال گرایی پیشرفت دهنده اسدپور و همکاران (1397)، یادگیری سازمانی نیفه(2001) و اخلاق سازمانی امیدی (1390) بوده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف-اسمیرنوف، مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Spss21 و LISREL8.5 انجام گرفت.

کمال گرایی پیشرفت دهنده دارای میانگین 63/3 و از میان مولفه های آن، میل به نظم و ترتیب دارای بیشترین میانگین و هدفمندی دارای کمترین میانگین می باشد. یادگیری سازمانی دارای میانگین 58/3 و از میان مولفه های آن، چشم انداز مشترک دارای بیشترین میانگین و تفکر سیستمی دارای کمترین میانگین می باشد. اخلاق سازمانی دارای میانگین 6/3 و از میان مولفه های آن، انصاف و برابری دارای بیشترین میانگین و صداقت و راستگویی دارای کمترین میانگین می باشد. کمال گرایی پیشرفت دهنده با یادگیری سازمانی با ضریب استاندارد(65/0) و با اخلاق سازمانی با ضریب استاندارد(58/0) رابطه مثبت و معنا داری دارد.

کمال گرایی پیشرفت دهنده بر یادگیری سازمانی و اخلاق سازمانی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مازندران تاثیر دارد. با توجه به ارتباط یادگیری و اخلاق سازمانی با اثربخشی، بهره وری وبهبود عملکرد سازمان، انتظار می رود، مدیران و مسیولان دانشگاهی با برنامه ریزی-های علمی و منسجم نسبت به پرورش و ارتقای جنبه های مثبت و پیشرفت دهنده کمال گرایی در کارکنان همت گمارند.