پتانسیل یابی خطر آب گرفتگی شهری با استفاده از مدل تابع شواهد قطعی (EBF) (مطالعه موردی: شهرک امام علی (ع) شهر مشهد)

سالانه در نقاط مختلف جهان، جان و مال بسیاری از مردم در اثر وقوع سیل به مخاطره می افتد. تغییرات کاربری اراضی، افزایش شهرنشینی، ساخت و سازهای غیر اصولی، سیستم فاضلاب قدیمی و توسعه اراضی غیرقابل نفوذ در مناطق شهری اثرات مهمی در وقوع این خطر دارند؛ لذا به منظور مدیریت مناطق شهری، انجام اقدامات امدادی و اولویت بندی مناطق جهت رفع مشکل سیلاب ابتدا بایستی مناطقی که بیشتر دچار مشکل می شوند مشخص شوند. تحلیل آسیب پذیری در مناطق شهری اغلب شامل معیارهای چندگانه ای است که با ایجاد سیلاب در ارتباط هستند. یکی از روش هایی که با دقت کافی و با استفاده از اطلاعات موجود می توان پتانسیل مناطق تحت خطر را مشخص کرد استفاده از مدل تابع شواهد قطعی (EBF) است که در این مطالعه برای تعیین پتانسیل خطر سیلاب در مناطق شهری استفاده شد. برای این منظور از چهار لایه اطلاعاتی شامل لایه فاصله از کانال، شیب، تراکم زهکشی و ارتفاع استفاده گردید. نقشه نهایی پتانسیل خطر آب گرفتگی شهری منطقه مورد مطالعه به چهار کلاس پتانسیل خطر کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد طبقه بندی شد. صحت پیش بینی نقشه پتانسیل خطر آب گرفتگی با استفاده از روش منحنی مشخصه عملکرد نسبی (ROC) بررسی گردیده و میزان مساحت زیر منحنی 27/81 درصد به دست آمد. نتایج نشان داد که مدل تابع شواهد قطعی (EBF) برای پتانسیل خطر آب گرفتگی شهری در منطقه مورد مطالعه از دقت قابل قبولی برخوردار است.