ارزیابی و تحلیل جغرافیایی مولفه های اصلی اثرگذار بر پایداری اقتصاد شهری؛ مطالعه موردی شهرهای چهارمحال و بختیاری

امروزه چالش های اقتصادی از مهم ترین موانع دستیابی به پایداری اقتصاد شهری در کشورهای در حال توسعه محسوب می شوند. این پژوهش با هدف ارزیابی و تحلیل جغرافیایی مولفه های موثر بر پایداری اقتصادی شهرهای استان چهارمحال بختیاری انجام شد.

این پژوهش پیمایشی با استفاده از داده های ثانویه سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1395و آمارهای موضوعی دستگاه های دولتی استان چهارمحال و بختیاری در 40 سکونتگاه شهری انجام شد. برای ارزیابی پایداری اقتصادی شهرها، 17 شاخص عینی پایداری اقتصادی گزینش و با استفاده از روش های تحلیل مولفه های اصلی، شاخص خودهمبستگی فضایی موران و روش درونیابی و زندهی معکوس فاصله مورد تحلیل قرار گرفت.

3 مولفه اصلی (رفاه اقتصادی، پویایی اقتصادی و تنوع اقتصادی) با مجموع واریانس60/7% تبیین کننده همبستگی بین متغیرهای پژوهش برای سنجش و ارزیابی پایداری اقتصاد شهری استان بود. خودهمبستگی فضایی موران با مقدار 0/031 بیانگر الگوی فضایی تصادفی پایداری اقتصاد شهری در سطح استان و معنی دار ی روابط فضایی 6 کانون شهری در مولفه رفاه اقتصادی، 8 کانون شهری در مولفه پویایی اقتصادی، 6 کانون شهری در مولفه تنوع اقتصادی و 9 کانون شهری در شاخص ترکیبی پایداری اقتصادی بود.

شهرهای استان چهارمحال و بختیاری در مولفه رفاه اقتصادی وضعیت نامناسبی دارند. وضعیت مناسبتر در هر سه مولفه اصلی و شاخص ترکیبی پایداری اقتصادی در شهرهای واقع در نیمه شرقی باالخص شهرهای واقع در شهرستان های سامان، بروجن و شهرکرد متمرکز است.