تظاهرات استخوانی و مفصلی بیماران نقص ایمنی اولیه: مقاله مروری

نقایص ایمنی اولیه یک گروه از اختلالات ارثی می باشند که سیستم ایمنی ذاتی یا اکتسابی و یا ترکیبی از این دو را درگیر می کنند. این اختلالات بیماران را مستعد عفونت های راجعه، اتوایمنی و بدخیمی می کند. اختلال زمینه ای ممکن است مربوط به کاهش سطح یا کاهش عملکرد و یا به طورکلی فقدان کامل یک یا چند جزء از سیستم ایمنی باشد. این بیماری ها می توانند با شیوعی در حدود یک مورد در 10000 تولد زنده رخ دهند. این گروه از بیماری ها طیف وسیعی از علایم را دارند که شناخت سریع و درمان به موقع آنها می تواند به مقدار قابل توجهی عوارض بیماری ها را کاهش دهد. از جمله این علایم، عفونت های مکرر یا شدید، سوء رشد، اختلالات اتوایمیون و همچنین تظاهرات اسکلتی مفصلی می باشد. تظاهرات اسکلتی متنوعی در بیماران دچار نقص ایمنی اولیه دیده می شود که دراین میان، آرتریت سپتیک ناشی از باکتری های پیوژنیک یا آرتریت های مایکوپلاسمایی شایعترین تظاهرات استخوانی مفصلی محسوب می شوند. از آنجا که درگیری های اسکلتی مفصلی کمتر به عنوان سر نخ نقایص ایمنی اولیه قلمداد می شوند و به خاطر اهمیت شناخت زودرس این دسته از بیماران در کاهش هزینه های درمان و بهبود کیفیت زندگی آنها، در این مطالعه سعی شد تا شایعترین تظاهرات مفصلی و استخوانی بیماران دچار نقص ایمنی اولیه، درمان های در دسترس در مورد نظاهرات شایع و نیز علایمی از درگیری های مفصلی که ممکن است سر نخی برای نقص ایمنی اولیه باشد مورد مطالعه قرار گیرند.