تشخیص و درمان عفونت های زخم پای دیابتی: راهنمای عملی بومی IWGDF

عفونت پا شایعترین عارضه دیابت است که می تواند باعث آمپوتاسیون اندام تحتانی شود. درمان عفونت نیازمند توجه ویژه به شرایط بیماری، گرفتن نمونه مناسب برای کشت، انتخاب دقیق آنتی بیوتیک، تعیین نیاز بیمار به مداخله جراحی و ارایه انواع مراقبت زخم می باشد. یک رویکرد نظام مند و مبتنی بر شواهد به عفونت پای دیابتی، منجر به پیامد بهتر می شود. از این رو این مقاله با هدف بومی سازی راهنمای بالینی IWGDF در حیطه عفونت زخم پای دیابتی انجام شده است.

در این مطالعه، بومی سازی راهنمای بالینی بین المللی مبتنی بر شواهد عفونت زخم پای دیابتی با استفاده از متدولوژی ADAPTE و طی سه مرحله آماده سازی، پذیرش یا اقتباس و نهایی سازی انجام شد. به منظور ارزیابی کیفیت راهنمای بالینی منتخب از ابزار AGREEII استفاده شد.

یافته ها:

 راهنمای بالینی IWGDF2015 به عنوان راهنمای بالینی منتخب انتخاب گردید. راهنمای بالینی بومی شده با توجه به امکانات و دسترسی به تجهیزات و داروها در ایران به صورت 26 توصیه با ذکر دلایل در تشخیص و درمان عفونت های زخم پای دیابتی بیان شده است.

نتیجه گیری:

 توصیه های ذکر شده با توجه به محدودیت ها و تجهیزات داخل کشور ارایه شده ولی در مجموع چالش هایی همچون پایش درمان عفونت، مدت زمان مطلوب درمان آنتی بیوتیکی، دیدگاه های بهینه درمان مطلوب عفونت در کشورهای کم درآمد، زمان و نوع مطالعات تصویربرداری، انتخاب درمان های طبی یا جراحی، شرایط بستری بیماران و تفسیر مناسب تست های مولکولار میکروبیولوژیکی در عفونت های پای دیابتی مطرح می باشد.