ارزیابی فرایند برنامه ریزی و اثرات منطق های طرح های عمرانی ملی (پژوهش موردی سد کارون 3)

جهت گیری های اساسی برای اجرای طرح های عمرانی ملی شامل تدوین برنامه، تخصیص بودجه، اجرا ونظارت معمولا از سوی دولت تعیین می شود. داشتن اهداف ملی و ضرورت اجرای برنامه های اساسی با تدوین برنامهاستراتژیک و رویکردهای پایه در عمران و توسعه ملی لزوم دخالت دولت در فرایند برنامه ریزی طرح های ملی راتبیین می نماید. از سویی این گونه نگاه و فرایند برنامه ریزی بالا به پایین در اجرای چنین طرح ها یی باعث ایجادتغییرات و تاثیرات فراوان در محدوده جغرافیایی محلی و منطقه ای و گاه ملی می گردد.سد سازی به عنوان یکی از اقدامات و برنامه های عمرانی دولت در جهت تامین آب مورد نیاز برای کشاورزیو شرب و سایر اهداف قابل تعریف است و از جمله پروژه هایی محسوب می شود که معمولا اجرای آن باعث ایجادپیامدهای زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی در سطح محلی می شود. سد کارون 3 روی پرآب ترین رودخانه دایمیکشور احداث شده است و هدف از اجرای آن نیز تولید برق، کنترل سیلاب های حوضه بالادست و تامین آب برایمصارف کشاورزی بوده است . مطالعات اجرای این طرح از سال 1340 شروع شد و در سال 1382 طرح مذکور بهبهره برداری رسید . با توجه به اثرات و پیامدهای مختلف ناشی از اجرای این طرح این مقاله می کوشد ضمن ارزیابیفرایند برنامه ریزی سد کارون سه در چارچوب نظریه های برنامه ریزی، اثرات و پیامدهای مختلف اجرای این طرحملی را در سطح محلی و منطقه ای تبیین نماید.