جایگاه اخلاق در نمایشنامه افول بر اساس تحلیل تعاملات اجتماعی ابن مسکویه

طبق نظریه مسکویه تعاملات اجتماعی حاکم در جامعه که براساس فضیلت باشد موجب شکل گیری اخلاق ایرانی، اسلامی خواهد شد و تعاملات خارج از این عرصه، غیرانسانی و موجب فروپاشی فرهنگی و اجتماعی می شود. از نظر مسکویه، تعاملات اجتماعی بر پایه اخلاق، عوامل تکامل اجتماع هستند. نمایش نیز هنری است که بر پایه کرد و کنش دراماتیک سعی دارد تعاملات اجتماعی را برای نمایان کردن اجتماع تصویر کند و نمایشنامه نویسان اگر بتوانند آثار دراماتیک خود را بر پایه تعاملات اجتماعی ایرانی، اسلامی پیش برند خالق اثری با هویت ایرانی خواهند بود. نمایشنامه هایی که براساس کنش اجتماعی رایج تولید شوند مبنای مفهومی اخلاق را کشف می کنند و در بطن کنش دراماتیک خود راه حلی برای ضمانت اجرای اخلاق در جامعه پیشنهاد میدهند و حتی راه معتدلی را مشخص می کنند که نسل جوان تر بتواند ارزش های اخلاقی را درک کند و از آنها پیروی نماید. مسکویه معتقد است با استفاده از تمثیل و به کارگیری کنش اجتماعی متناسب می توانیم به هماهنگی نفس با طبیعت دست پیدا کنیم و همین باعث می شود اثر تولید شده خوشایند باشد. در این پژوهش یافت میشود کنش اجتماعی رایج در جامعه در آثار اکبر رادی نمود بسیاری پیدا کرده است تا جایی که می توانیم از او به عنوان یکی از اخلاق یترین درا منویسان ایرانی نام ببریم و از همین روی نمایشنامه های او از اصالت و هویت ایرانی برخوردار است. به لحاظ پارادایمی، این مقاله از افول اثر اکبر رادی به عنوان یک الگو استفاده می کند