برآورد میزان تمایل به پرداخت شهروندان منطقه پنج تهران برای بهبود کیفیت هوا با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط

در مدیریت شهری نوین حضور و همکاری مردم به عنوان یک جزء اصلی در مدیریت پایدار شهری و کاهش آلودگی هوا محسوب می شود. لذا بررسی میزان ترجیحات افراد در برخورد با کالای محیط زیستی هوا و آگاهی از میزان مشارکت اقتصادی و تمایل به پرداخت آن ها می تواند گامی موثر در این جهت باشد. در این راستا سهم هر یک از عوامل فردی، اجتماعی و اقتصادی و میزان تمایل به پرداخت شهروندان منطقه 5 تهران با استفاده از روش ارزش گذاری مشروط و مدل لوجیت بررسی و بر اساس شاخص های R2، مک فادن و نسبت راست نمایی نتایج مدل برازش شد. در نهایت امکان سنجی خرید اتوبوس های الکتریکی با استفاده از مشارکت مردمی در دوره یک ساله مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که 9/85 درصد شهروندان این منطقه، حاضر به پرداخت مبلغی جهت بهبود کیفیت هوا هستند و تمایل به پرداخت افراد برای بهبود کیفیت هوا برابر با 61450 ریال در ماه به دست آمد. بر اساس مدل لوجیت متغیرهای مبلغ پیشنهادی، درآمد و میزان آگاهی به ترتیب مهمترین عوامل موثر بر تمایل به پرداخت شناخته شده اند. همچنین نتایج امکان سنجی نشان داد که نهاد شهرداری با استفاده از مشارکت مردمی می تواند 18 دستگاه اتوبوس الکتریکی را در دوره یک ساله جایگزین اتوبوس های فرسوده دیزل در ناوگان اتوبوسرانی منطقه 5 نماید که این اقدام 696,26 میلیارد ریال سودآوری در زمینه کاهش آلودگی هوا، آلودگی صوتی، مصرف سوخت و هزینه های نگهداری اتوبوس های دیزل برای شهرداری دارد. لذا پیشنهاد می شود مدیران شهری از این مشارکت مردمی برای بهبود کیفیت هوا و جبران هزینه ها استفاده نمایند.