تغییر رویکرد مراکز دیابت: گامی برای غلبه بر انگ وابسته به دیابت

انگ وابسته به دیابت پدیده ای مهم در بسیاری از کشورها بوده و با برآیندهای منفی متعددی همراه است. این مطالعه به کاوش راهکارهای غلبه بر انگ وابسته به دیابت در سطح مراکز دیابت پرداخته است.  

این مطالعه کیفی با روش تحلیل محتوا در اصفهان انجام شد. 74 داوطلب از پرسنل درمانی، افراد جامعه و افراد مبتلا به دیابت به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از 27 مصاحبه عمیق فردی نیمه ساختاریافته و 10 جلسه بحث گروهی، ایمیل، پیامک و گفتگوی تلفنی استفاده شد. مصاحبه ها با روش تحلیل محتوای کیفی (استقرایی) مورد تحلیل قرار گرفتند.  

تحلیل داده ها دو طبقه کلی شامل «تغییر رویکرد مراقبتی کادر درمانی» و «تغییر سیاست های مراکز دیابت» را آشکار نمود. کادر بهداشت و درمان نیازمند «تغییر رویکرد مراقبتی» خود هستند که از طریق زیرطبقات «تغییر رویکرد کادر درمانی از بیماری محوری به فرد محوری»، «به روزرسانی اطلاعات کادر درمان» و «تغییر رویکرد کادر درمان در آموزش به افراد مبتلا» قابل حصول است. تغییر سیاست های سیستم نیز در زیر طبقات «تسریع فعالیت های مراکز دیابت» و «بهبود محیط مراکز دیابت» باید مدنظر قرار گیرد.  

راهکارها نشان داد که «تغییر رویکرد مراقبتی کادر درمانی» و «تغییر سیاست های مراکز دیابت» می تواند کمک کند که افراد مبتلا به دیابت احساس تنهایی و متفاوت بودن و کم ارزشی (عناصر تعیین کننده در ایجاد و تقویت انگ) نداشته باشند. راهکارهای سطح سازمانی در این مطالعه راهکارهایی نسبتا بدیع نه تنها در حوزه ی دیابت بلکه در مقایسه با سایر متون انگ محسوب می شوند.