پدیدارشناسی تغییرات هویت همسری مادران پس از تولد اولین فرزند از دیدگاه همسرشان

هدف پژوهش حاضر بررسی تغییرات هویت همسری مادران پس از تولد اولین فرزند از دیدگاه همسرشان بود. برای دستیابی به این هدف از رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی توصیفی استفاده شد. جامعه موردپژوهش، پدران ساکن شهر تهران بود که از تولد اولین فرزندشان حداقل یک سال و حداکثر هفت سال گذشته باشد. نمونه گیری به روش هدفمند انجام شد و 12 نفر شامل به عنوان نمونه انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته محقق ساخته و تحلیل داده ها با بهره گیری از روش تحلیل مضمون صورت پذیرفت. درنهایت یافته های پژوهش در قالب 13 مضمون فرعی و 3 مضمون اصلی به دست آمد. مضامین مستخرج عبارت اند از: تغییرات نقشی (کاهش حمایت عاطفی، افزایش حمایت عاطفی، کاهش حمایت ابزاری، افزایش حمایت ابزاری و کاهش حمایت اطلاعاتی)، تغییرات قواعدی (محوریت فرزند، ارتباط با خانواده های اصلی و دوستان، گسترش انتظارات از همسر و افزایش توجه به خانواده) و تغییرات درونی (رشد شخصی، ویژگی های رفتاری و شخصیتی، تنش های درونی و نگرش و جهان بینی). نتایج به دست آمده نشان داد گروهی از مشارکت کنندگان تغییر هویت همسری بانوانشان را بعد از تولد فرزند، مثبت و گروهی دیگر این تغییرات را منفی تلقی می کنند. به نظر می رسد کیفیت روابط زناشویی قبل از ورود فرزند، حمایت های خانواده اصلی و مشارکت مرد در مسئولیت های والدینی و امور منزل، از عوامل تاثیرگذار بر شکل گیری هویت منسجم مادران در گذار به مرحله والدینی است.