اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر رضایت جنسی، تنظیم هیجانی و تاب آوری در پرستاران با نشانگان دلزدگی زناشویی

در درمان متمرکز بر شفقت افراد می آموزند که از احساسات خود اجتناب نکرده و آنها را سرکوب نکنند، بنابراین میتوانند تجربه خود را بشناسند و نسبت به آن احساس شفقت داشته باشند. براین اساس این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر رضایت جنسی، تنظیم هیجانی و تاب آوری در پرستاران با نشانگان دلزدگی زناشویی شهر تبریز با پیگیری سه ماهه انجام شد.

این پژوهش، به صورت نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون- پیگیری و با گروه کنترل انجام شد. نمونه ها شامل 40 پرستار شهر تبریز در سال 1398 بودند که در پرسشنامه دلزدگی زناشویی نمره بیشتری کسب کرده بودند (یک انحراف معیار طبق نقطه برش) و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمون (20 نفر) و کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. سپس پرسشنامه های رضایت جنسی، تنظیم هیجان و تاب آوری توسط آزمودنیهای هر دو گروه تکمیل شد و مداخله مبتنی بر درمان متمرکز بر شفقت طی 12 جلسه 90 دقیقه ای، هر هفته یک جلسه برای گروه آزمون اجرا شد. پس از اتمام جلسات، مجددا پرسشنامه های فوق در هر دو گروه تکمیل و نهایتا بعد از سه ماه نیز پیگیری بعمل آمد و داده ها با استفاده از آزمون اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

تحلیل داده ها نشان داد که بین میانگین نمره های پس آزمون و پیگیری گروه آزمون نسبت به پیش آزمون، تفاوت معنیداری وجود داشت(P<0/01) اما در گروه کنترل تفاوتی بین پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری تفاوت معناداری وجود نداشت(P>0/05)

با توجه به تاثیر مثبت درمان متمرکز بر شفقت بر رضایت جنسی، تنظیم هیجان و تاب آوری، استفاده از این درمان در برنامه ریزی کاهش دلزدگی پرستاران توصیه میشود.