مقایسه اثر تجویز آلندرونات و ویتامین D بر فیوژن مهره های لومبوساکرال و شدت کمر درد در بیماران تحت جراحی فیوژن خلفی کمری: یک کارآزمایی بالینی تصادفی

در دسترس بودن کلسیم و تعادل ویتامین D نقش مهمی در جوش خوردن استخوان دارد. با وجود نتایج متناقض در مطالعات مختلف، این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی تجویز ویتامین D در مقایسه با آلندرونات بر فیوژن مهره های لومبوساکرال در بیماران تحت جراحی فیوژن خلفی کمری، انجام پذیرفت.

این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سویه کور، بر روی 75 بیمار (سه گروه 25 نفره) انجام گرفت. بیماران در گروه آلندرونات 70 میلی گرم خوراکی هر دو هفته یک بار، در گروه ویتامین D ماهانه 50000 هزار واحد برای شش ماه و در گروه کنترل فقط درمان روتین بعد از جراحی را دریافت کردند. سپس تحت CT اسکن ناحیه لومبار برای ارزیابی میزان فیوژن کمری شش ماه پس از جراحی، قرار گرفتند. شدت کمردرد (با مقیاس VAS: Visual Analogue Scale) شش ماه پس از جراحی بررسی شد و داده ها توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 آنالیز شدند.

شدت کمر درد در بدو مراجعه در گروه ویتامین D، 3/1 ± 36/6 (0001/0> P) بالاتر از گروه کنترل و الندرونات بود و در آخرین VAS در این گروه به 97/0 ± 12/2 رسید که نشان داد شدت کمر درد در این گروه کاهش بیش تری داشته است. در مجموع در هر سه گروه شدت کمر درد به طور معنی داری کاهش داشته است (0001/0> P). فراوانی موارد عدم فیوژن در گروه کنترل (16 درصد) نسبت به گروه ویتامین D (12 درصد) و آلندرونات (8 درصد) بیش تر بود (900/0=P).

استفاده از مکمل ویتامین D و آلندرونات موجب بهبود اندکی در میزان فیوژن لومبوساکرال شد. بررسی اثربخشی درمان ترکیبی آلندرونات و ویتامین D بر روی شدت درد و فیوژن در این بیماران نتایج را روشن تر می کند.